Στίχοι: I. G. Blanchard

Μουσική: Jesse H. Jones

Tην αυγή του 1886 το κίνημα για το 8ωρο πήρε πρωτοφανείς διαστάσεις στις ΗΠΑ. Μάλιστα, οι εργάτες φορούσαν τα παπούτσια του «8ωρου» και κάπνιζαν «καπνό του 8ωρου» όπως τα αποκαλούσαν. Οι εφημερίδες έγραφαν τότε πως πίσω από την αναταραχή κρύβονταν «ανατριχιαστικοί» και «αχαλίνωτοι» κομμουνιστές. Την ίδια στιγμή, το ένα μετά το άλλο τα εργατικά συνδικάτα έπαιρναν αποφάσεις για την πραγματοποίηση γενικής απεργίας, που ορίστηκε τελικά για την 1η του Μάη…

Από τα χείλη των εργατών ακουγόταν το τραγούδι του 8ωρου που αντηχούσε απειλητικό μέχρι τα πολυτελή σπίτια των εργοδοτών:

 

«Θέλουμε να τ’ αλλάξουμε τα πράγματα

Βαρεθήκαμε να μοχθούμε απ’ τα χαράματα ίσα για να ζούμε και να μην έχουμε μια ώρα να σκεφτούμε

Θέλουμε να νιώσουμε του ήλιου την φωτιά και των λουλουδιών την ευωδιά.

Και θέλημα του θεού μες τους αιώνες να εφαρμοστούν οι οκτώ ώρες.

Μαζεύουμε τις δυνάμεις μας από τα γιαπιά τα εργοστάσια, τα μαγαζιά.

Οκτώ ώρες ανάπαυση, οκτώ ώρες δουλειά κι οχτώ ώρες για ό,τι θέλει ο καθένας μας».

Eight Hours