Συνέντευξη του Κώστα Παπαδάκη, Ευρωβουλευτή του ΚΚΕ και εκ νέου υποψήφιο:Πολύ πιο δυνατό ΚΚΕ και στην Ευρωβουλή για να γίνει ο λαός πιο ισχυρός και υπολογίσιμος αντίπαλος

Ο «Οδηγητής» συζήτησε με τους ευρωβουλευτές του ΚΚΕ, Κ. Παπαδάκη και Λ. Νικολάου-Αλαβάνο, για την αναμέτρηση των ευρωεκλογών του Ιουνίου, τα πολύτιμα συμπεράσματα της θητείας που ολοκληρώθηκε και τα κριτήρια ψήφου που πρέπει να έχει η νεολαία όταν σταθεί μπροστά στην κάλπη.

«Οδηγητής»: Συμπληρώνονται πλέον 10 χρόνια που είστε εκλεγμένος ευρωβουλευτής με το ΚΚΕ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Με αυτή την πείρα, πώς επιβεβαιώνεται η θέση του ΚΚΕ ότι αυτός ο αντιδραστικός θεσμός δεν μπορεί να αλλάξει προς όφελος των ευρωπαϊκών λαών; Καταγράφονται όλα αυτά τα χρόνια παραδείγματα θετικών εξελίξεων για τα δικαιώματα και τη ζωή του λαού;

Κώστας Παπαδάκης: Η ΕΕ είναι μια διακρατική ιμπεριαλιστική συμμαχία, μια ένωση των μονοπωλίων, αρχικά μάλιστα το έλεγε ακόμα και το όνομά της: «Ευρωπαϊκή Κοινότητα Άνθρακα και Χάλυβα», όταν πρωτοϊδρύθηκε το 1951. Όλα αυτά τα χρόνια υπηρετεί τα συμφέροντα των μεγάλων ομίλων στην Ευρώπη σε βάρος των λαών. Τότε στόχος της ήταν να μην επεκταθεί ο σοσιαλισμός στη Δυτική Ευρώπη. Σήμερα οι πλέον 27 αστικές τάξεις των χωρών της ΕΕ τα βρίσκουν μεταξύ τους για να εκμεταλλεύονται τους λαούς, αλλά ανταγωνίζονται για τη μοιρασιά μεταξύ τους και την ίδια ώρα και με τις ΗΠΑ και την Κίνα που συγκρούονται για την παγκόσμια πρωτιά στην καπιταλιστική οικονομία. Ξαναμοιράζουν αγορές και οι ανοικτοί τους λογαριασμοί λύνονται και με τα όπλα, με το αίμα των λαών να ρέει ασταμάτητα στην Ουκρανία, την Παλαιστίνη κ.α.

Με αυτές τις επιδιώξεις η ΕΕ και οι κυβερνήσεις απογειώνουν την επίθεση σε βάρος των εργαζομένων, της νεολαίας με όρους «γαλέρας» στη δουλειά, με εμπόριο πτυχίων, δήθεν «πράσινους» φόρους και χρήμα με ουρά που προέρχεται από τον ιδρώτα των λαών, το λεγόμενο Ταμείο Ανάκαμψης, δώρο στους ομίλους.

Ο δρόμος αυτός για την ΕΕ δεν έχει γυρισμό. Μάλιστα, όλες αυτές τις δεκαετίες έχει συγκροτήσει ένα τεράστιο πλέγμα μηχανισμών προώθησης της αντιλαϊκής πολιτικής: Κομισιόν, Ευρ.Συμβούλιο, Ευρωβουλή, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και δεκάδες ακόμα ευρωενωσίτικα επιτελεία και μηχανισμούς από το Εurogroup, τη Frontex, τη Σένγκεν ως την Εuropol και την Ευρωεισαγγελεία. Όλα τους δουλεύουν ακατάπαυστα ενάντια στους λαούς.

Γι' αυτό δεν παίρνει από διορθώσεις, όπως υποκριτικά διακηρύσσουν ΝΔ ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, ΝΕΑΡ, Ελ. Λύση.

Γι’ αυτό και στο ευρωκοινοβούλιο, σε αυτή τη βιομηχανία αντιλαϊκών αποφάσεων θα συνεχίζουν να μαυρίζουν τη ζωή μας με οδηγίες, κανονισμούς της ΕΕ και των κυβερνήσεων. Άρα, αυτό που έχει σήμερα ανάγκη ο λαός είναι να ξέρει έγκαιρα τι αποφασίζουν σε βάρος του στο ευρωκοινοβούλιο και να τα αντιπαλεύει, να βάζει εμπόδια να αποσπά ανάσες ανακούφισης μέχρι να τους σαρώσει συνολικά. Από τον αγώνα του, λοιπόν, μπορεί να αναμένει θετικές διεργασίες που είναι αυτός που θα ασκεί πίεση για να κερδίζει ο λαός το παραμικρό. Η «φωνή» στο ευρωκοινοβούλιο αυτών των θετικών διεργασιών στον λαό είναι μόνο οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ, όταν π.χ. οι εργάτες συγκρούονται με τις αντεργατικές οδηγίες για 13 ώρες δουλειά την ημέρα, όταν οι φοιτητές εναντιώνονται στο εμπόριο πτυχίων, όταν οι βιοπαλαιστές αγρότες «τσαλακώνουν» την ΚΑΠ που τους ξεκληρίζει, όταν οι λαοί συγκρούονται με τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και τους ανταγωνισμούς μεγαλοσυμφερόντων. Γιατί οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ αποκαλύπτουν, ξεσκεπάζουν και καταψηφίζουν την αντεργατική πολιτική της ΕΕ, που, πίσω από τις πλάτες των λαών, προωθούν όλα τα αστικά κόμματα είτε κρύβοντας τις αποφάσεις που παίρνουν είτε ωραιοποιώντας τες. Να γιατί είναι κρίσιμο ο λαός να έχει στήριγμα ένα πολύ πιο ισχυρό ΚΚΕ και στην ευρωβουλή.

«Ο»: Πώς μπορούν οι λαοί να σπάσουν τα δεσμά της φυλακής της ΕΕ;

Κ.Π.: Πρώτα απ' όλα αν πιστέψουν στην ίδια την αστείρευτη κι αδοκίμαστη ακόμα δύναμή τους. Δείγματα μόνο αυτής της τεράστιας δύναμης είναι τα ποτάμια λαών που διαδηλώνουν τη στήριξή τους στον Παλαιστινιακό λαό, οι αγωνιζόμενοι φοιτητές στις ΗΠΑ, στη Γαλλία και σε όλο τον κόσμο ενάντια στη διασύνδεση της πανεπιστημιακής έρευνας των σχολών τους με την πολεμική μηχανή του κράτους-δολοφόνου Ισραήλ. Με την πάλη τους διέλυσαν και τη «βιτρίνα» που καλλιεργούσαν η κυβέρνηση της ΝΔ και τα άλλα αστικά κόμματα, προκειμένου να επιβάλουν τα ιδιωτικά πανεπιστήμια και την πανεπιστημιακή αστυνομία ότι δήθεν στα πανεπιστήμια του εξωτερικού δεν γίνονται πια κινητοποιήσεις ή καταλήψεις…

Τέτοια απτά δείγματα είναι εξίσου η τεράστια απεργία με σύνθημα «ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας» στον ένα χρόνο από το έγκλημα στα Τέμπη και οι μεγαλύτερες απεργίες των τελευταίων χρόνων ενάντια στην εργασιακή γαλέρα και την οργιώδη ακρίβεια στη Γαλλία, τη Γερμανία κ.α., οι μεγαλειώδεις αγροτικές κινητοποιήσεις και τα μπλόκα στην Ελλάδα και όλη την Ευρώπη, οι για πάνω από 2 μήνες φοιτητικές διαδηλώσεις στον νόμο-αδικία για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια.

Όλα αυτά που βγάζουν στον δρόμο τους λαούς σχεδιάστηκαν σε επίπεδο ΕΕ, συνδιαμορφώθηκαν κι εγκρίθηκαν από τις αστικές κυβερνήσεις, ψηφίστηκαν με μεγάλες πλειοψηφίες από όλα τα αστικά κόμματα της χώρας στο ευρωκοινοβούλιο.

Όλα αυτά κάνουν την πλειοψηφία του λαού και της νεολαίας να μην εμπιστεύεται την ΕΕ, να την αμφισβητεί και όλο και περισσότεροι να εναντιώνονται σε αυτή. Να διαπιστώνουν όλο και περισσότεροι, όλο και πιο συστηματικά ότι από τότε που η Ελλάδα μπήκε στην ΕΕ η ζωή έγινε ακόμα χειρότερη παρότι η επιστήμη κι η τεχνολογία κάνει άλματα, φανερώνοντας το μέγεθος της κλοπής από τον κόπο των εργαζομένων που καρπώνονται βιομήχανοι, εφοπλιστές, τραπεζίτες.

Μνημόνια, κανονισμοί, οδηγίες, ψηφίσματα της ΕΕ μαζί και οι πολυπλόκαμοι μηχανισμοί της είναι αυτά που κάνουν κόλαση τη ζωή του εργαζόμενου λαού.

Από αυτά τα πολύμορφα δεσμά ο λαός πρέπει να απαλλαγεί. Συμπέρασμα ότι όλα αυτά τα δεσμά της ΕΕ και του καπιταλιστικού συστήματος που αυτή υπηρετεί τσακίζουν τον λαό. Πλέον το ζήτημα είναι να πιστέψουν ότι αυτό το αδιέξοδο δεν είναι μονόδρομος. Ότι απομονωμένος είναι σήμερα ο λαός από ικανοποιητικούς μισθούς και εργασιακά δικαιώματα, από φτηνά τρόφιμα, ενέργεια  καύσιμα κι ενοίκια, είναι απομονωμένος από την ειρήνη, από την αλήθεια για τα εγκλήματα στα Τέμπη και το Μάτι.

Με αποδέσμευση από την ΕΕ ο λαός μπορεί να έχει την εξουσία και τον πλούτο, τα εφόδια της επιστήμης και της τεχνολογίας στα δικά του χέρια, είναι ο μόνος δρόμος προς το δικό του συμφέρον. Κι όσοι ακόμα δεν έχουν πειστεί για την αποτελεσματικότητα αυτού του δρόμου ας σκεφτούν ότι και μόνο τα εμπόδια που αυτός βάζει στα αντιλαϊκά σχέδια σήμερα είναι η μόνη πραγματική ασπίδα που έχει στα χέρια του μέχρι να πάρει τις οριστικές αποφάσεις του και να ανατρέψει τους εκμεταλλευτές του και την εξουσία τους. Με ένα πολύ πιο δυνατό ΚΚΕ και στην Ευρωβουλή ο ίδιος γίνεται πιο ισχυρός κι υπολογίσιμος αντίπαλος, «σκληρό καρύδι» απέναντι στα δεδομένα αντιλαϊκά σχέδια σε βάρος του την επόμενη μέρα.