Κάναν τη Μεσόγειο θάλασσα νεκρών. "Ναυάγησε" το σύστημα της φτώχειας, των κερδών!

Οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι που εξαπολύουν ΕΕ-ΝΑΤΟ και κάθε ιμπεριαλιστική δύναμη. Αυτοί που πότε χαρακτηρίζονται «ανθρωπιστικές επεμβάσεις εναντίον δικτατορικών καθεστώτων», πότε «εξάρθρωση της τρομοκρατίας» και ούτω καθεξής.

Όμως οι πόλεμοι γίνονται για τα κέρδη των καπιταλιστών. Η Λιβύη, απ' όπου ξεκίνησε το μοιραίο πλεούμενο, είχε βομβαρδιστεί το 2011 από χώρες της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, με ενεργή συμμετοχή της Ελλάδας με την τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, για να «ρυθμιστεί» ποιοι ενεργειακοί κολοσσοί θα κάνουν κουμάντο στα πετρέλαια της.

Έχουν μακελέψει όλο τον κόσμο. Γιουγκοσλαβία, Αφγανιστάν, Ιράκ, Λιβύη, Συρία, Παλαιστίνη, ενώ για σχεδόν δυο χρόνια αιματοκυλούν την Ουκρανία.

Οι πρόσφυγες και μετανάστες από χώρες που βομβαρδίστηκαν και καταληστεύτηκαν από ΕΕ-ΝΑΤΟ αντιμετωπίζονται με βάση απαράδεκτες συμφωνίες και μέσα.

Στην ΕΕ των «υψηλών ανθρωπιστικών αξιών» βάζουν ανυπέρβλητα εμπόδια στη χορήγηση ασύλου σε ανθρώπους που οι ίδιοι έχουν βομβαρδίσει και καταληστεύσει τις χώρες τους. Μετρούν ακόμα και πόσα χιλιόμετρα απέχει ένας κατατρεγμένος από μια πόλη που μαίνεται ο πόλεμος για να εξετάσουν αν δικαιούται άσυλο.

Η συζήτηση που γίνεται το τελευταίο διάστημα στην ΕΕ και σε άλλες χώρες για τη διαχείριση του μεταναστευτικού-προσφυγικού ζητήματος είναι αποκαλυπτική. Ουσιαστικά χρηματοδοτούν χώρες πρώτης υποδοχής μεταναστών ή και χώρες της Αφρικής για να χτίζουν φυλακές ψυχών. Είναι σε προχωρημένο στάδιο ο σχεδιασμός της Βρετανίας να στέλνει πρόσφυγες σε δομές-φυλακές στην Ρουάντα. 

Σε όλον τον κόσμο τα θύματα των πολέμων, της φτώχειας και της εκμετάλλευσης αντιμετωπίζονται απάνθρωπα.

Ποιος δεν θυμάται την Μόρια του ΣΥΡΙΖΑ και ποιος δεν αγανακτεί με τις υπερδομές φυλακές που χτίζει η ΝΔ στα νησιά.

Ποιος δεν πάγωσε μπροστά στις εικόνες των στοιβαγμένων πτωμάτων στους φράχτες της «προοδευτικής» κυβέρνησης της Ισπανίας, των ανθρώπων που πάγωσαν κλεισμένοι σε φορτηγά ψυγεία στις ΗΠΑ του Μπάιντεν, σε αυτούς που κάηκαν ζωντανοί στο Μεξικό του Ομπραδόρ.

Ποιος δεν οργίζεται με τη δράση των διακινητών και δουλεμπόρων που αλωνίζουν ακριβώς γιατί διευκολύνονται από το υπάρχον πλαίσιο διαχείρισης του ζητήματος που γίνεται όλο και πιο αντιδραστικό.

ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι άμοιροι ευθυνών. Έχουν στηρίξει με όλη τους τη δύναμη και με κάθε τρόπο τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις όλων των τελευταίων χρόνων.

Έχουν συνδιαμορφώσει και εφαρμόσει τις κατάπτυστες συμφωνίες του Δουβλίνου και την κοινή δήλωση ΕΕ-Τουρκίας που γιγαντώνει το πρόβλημα στην Ελλάδα.

Έχουν συμφωνήσει στην παραχώρηση δικαιωμάτων φύλαξης των συνόρων σε ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς, όπως η Frontex και το ΝΑΤΟ.

Αναγνωρίζουν και παραχωρούν «χώρο» για δράση στη διαχείριση του προσφυγικού σε «αμαρτωλές» ΜΚΟ.

Πρωτοστατούν πότε στην καταστολή, τον αυταρχισμό και την καλλιέργεια εθνικιστικού μίσους και πότε στην υπογραφή συμφωνιών με άλλα κράτη ώστε να έρχονται στην Ελλάδα κατά χιλιάδες μετανάστες ως φτηνά εργατικά χέρια, άγρια εκμεταλλευόμενα.

Το χρωστάμε στα φοβισμένα μάτια των παιδιών, στους πνιγμένους στις θάλασσες και τους κομματιασμένους στους φράχτες σε όλο τον κόσμο.

Θα είμαστε πάντα δίπλα στους κατατρεγμένους. Θα κάνουμε τα πάντα για να αισθανθούν έστω και λίγη ζεστασιά, να έχουν ένα πιάτο φαΐ.

Θα είμαστε πάντα μπροστά στον αγώνα για τα δικαιώματα των ντόπιων και ξένων εργατών και των παιδιών τους.

Θα φωνάζουμε πάντα δυνατά πως στο δίλημμα με τα κέρδη ή με τις ζωές, εμείς θα είμαστε πάντα με τις ζωές των ανθρώπων.

Και αυτό το τελευταίο είναι που πάλι επιβεβαιώνεται, δυστυχώς ξανά με τον πιο τραγικό τρόπο.

Γιατί για τα κέρδη των ομίλων γίνονται οι πόλεμοι. Για τα συμφέροντα των καπιταλιστών ανοιγοκλείνουν οι στρόφιγγες των μεταναστευτικών ροών ανάλογα με το πότε, πόσους και με ποια εξειδίκευση ανθρώπους χρειάζονται να ξεζουμίσουν.

Αυτό το αμείλικτο ερώτημα είναι που απαντάμε σε κάθε πτυχή της ζωής μας όλο και πιο συχνά.