Ποιο είναι, τελικά, το «Σχολείο του Μέλλοντος»;

Πέμ, Ιουλ 22, 2021
Thumb_Mathites_Sxoleio_Mellontos

Η κυβέρνηση κατέθεσε στη Βουλή ένα ακόμα νομοσχέδιο για το σχολείο -το 4ο κατά σειρά- που θα φέρει, λένε, το «Σχολείο του Μέλλοντος», «αυτονόητες» και «δίκαιες» αλλαγές. Λένε πως άκουσαν τους μαθητές και... «κάνουν πράξη το όνειρο». Είναι όμως έτσι; Πίσω από τα ωραία λόγια κρύβονται τα μέτρα του Υπουργείου Παιδείας που όχι μόνο δεν αντιμετωπίζουν την προβληματική πραγματικότητα στα σχολεία αλλά δίνουν ένα νέο χτύπημα στο τι και πώς θα μαθαίνουν οι μαθητές, βάζουν νέα εμπόδια στο δρόμο τους.

Σχολείο που τα δίνει όλα σε όλους ή κάποια στους λίγους;

Το νέο νομοσχέδιο θα δίνει «οικονομική αυτονομία» στα σχολεία. Τι σημαίνει αυτό; «Αυτονομία» από την ευθύνη του κράτους να χρηματοδοτεί και να υποστηρίζει εξίσου όλα τα σχολεία. Λένε ξεκάθαρα ότι θέλουν τα σχολεία να λειτουργούν ως επιχειρήσεις που θα αναζητούν τους χορηγούς, θα νοικιάζουν τις σχολικές εγκαταστάσεις και από αυτό θα εξαρτάται αν θα καλύψουν ακόμη και βασικά έξοδα (πχ πετρέλαιο θέρμανσης) αλλά και αν θα εξασφαλίσουν την ίδια την εκπαιδευτική διαδικασία. Μπορεί το Υπουργείο να λέει ότι θα δώσει λεφτά για διαδραστικούς πίνακες στα σχολεία, δεν λέει όμως ότι για όλα τα υπόλοιπα θα αφήσει τους μαθητές και τις οικογένειές τους να τα βγάλουν πέρα μόνοι τους.

Θα δίνει «ελευθερία για το τι και πως θα διδαχθούν οι μαθητές». Το νομοσχέδιο που δημοσιεύτηκε περιλαμβάνει το μέτρο του «πολλαπλού βιβλίου». Το βιβλίο των μαθητών για κάθε τάξη και σχολείο δε θα είναι ένα πανελλαδικό εγχειρίδιο αλλά ένα από ορισμένα διαθέσιμα διαφορετικά βιβλία που θα διαλέξει ο διευθυντής, ο σύλλογος διδασκόντων και πάει λέγοντας.

Η επικίνδυνη διάταξη που προέβλεπε να χωρίζονται οι μαθητές στα τμήματα, όχι αλφαβητικά, αλλά με βάση τις «μαθησιακές τους ανάγκες» και μάλιστα από την Α’ Δημοτικού, μπορεί να αποσύρθηκε μετά την κατακραυγή, είναι όμως ενδεικτική για τις επιδιώξεις τους. Είναι άραγε δίκαιο το σχολείο να διαχωρίζει τους μαθητές σε κατηγορίες με βάση την επίδοση τους, τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν αντί να συμβάλει για να γίνονται όλοι τους καλύτεροι; Είναι δίκαιο να μαθαίνουν τα παιδιά λιγότερα ή περισσότερα ανάλογα με το βιβλίο που έχει επιλεγεί και στο τέλος να εξετάζονται μαζί σε ενιαία θέματα με Τράπεζα Θεμάτων ή στις πανελλαδικές με ελάχιστη βάση εισαγωγής;

Η αλήθεια είναι ότι η επίδοση ενός μαθητή εξαρτάται από πολλούς παράγοντες όπως η δυνατότητα της οικογένειάς του από μικρή ηλικία να του παρέχει πρόσβαση σε δραστηριότητες, γνώσεις, ερεθίσματα, να στηρίζει με φροντιστήρια την πορεία του σε ένα σχολείο που αποτελεί εξεταστικό κέντρο και αρένα ανταγωνισμού. Αν πράγματι νοιαζόταν για τις μαθησιακές ανάγκες των παιδιών η κυβέρνηση, θα φρόντιζε όλοι να στηρίζονται αντίστοιχα μέσα στο σχολείο έτσι ώστε ανεξάρτητα από την αφετηρία τους να μπορούν να εξελιχθούν και να προοδεύσουν.

Ψάχνοντας «εναλλακτικές διαδρομές» ή βαδίζοντας στον δρόμο της ολόπλευρης μόρφωσης, της δουλειάς με δικαιώματα;

Σε αυτό το ερώτημα η κυβέρνηση απαντάει «εναλλακτικές διαδρομές» αφού όπως συμβουλεύει και ο πρωθυπουργός «δεν μπορούν και δεν πρέπει να πάνε όλοι στο Πανεπιστήμιο». Έχει ο κάθε μαθητής σήμερα πραγματική ελευθερία να διαλέξει το δρόμο του; Στο σχολείο που διαμορφώνουν οι κυβερνήσεις η μία μετά την άλλη, οι ανισότητες ανάμεσα στους μαθητές οξύνονται. Σήμερα, όποιον δρόμο κι αν διαλέξει ένας μαθητής πέφτει πάνω σε συνεχή εμπόδια: στα ΓΕΛ, στα ΕΠΑΛ στο Πανεπιστήμιο, στο ΙΕΚ, στις καλλιτεχνικές σπουδές, στη δουλειά. Ανεξάρτητα με το επάγγελμα που θα επιλέξει ένας άνθρωπος να κάνει στη ζωή του, το πραγματικά σύγχρονο είναι να μπορεί μέσα από το σχολείο να αποκτά τη μόρφωση που έχει ανάγκη για να αναπτυχθεί η προσωπικότητα του, να μαθαίνει ολόπλευρα τη θεωρία και την πράξη, να αξιοποιεί τα ταλέντα και τις κλίσεις του, να κατανοεί τον κόσμο και την εξέλιξη της επιστήμης.

Η αλήθεια είναι πως σε έναν βαθιά εκμεταλλευτικό κόσμο που αλλάζει προς το χειρότερο για τους πολλούς, θέλουν οι γνώσεις των νέων να είναι συγκεκριμένες και με ημερομηνία λήξης. Να μαθαίνουν σκόρπια και αναλώσιμα πράγματα. Το σχολείο να βγάζει φθηνούς και εύκολα διαχειρίσιμους μελλοντικούς εργαζόμενους. Τα μέλη της ΚΝΕ στα σχολεία μαζί με άλλους αγωνιστές μαθητές θα δώσουν ακόμα μια φορά μια μεγάλη μάχη για να ενημερωθούν οι συμμαθητές τους για τα αντιεκπαιδευτικά σχέδια της κυβέρνησης, για να βρουν τοίχο αντίστασης.

Παλεύουμε για το Σχολείο του Μέλλοντος που:

  • Δε διαχωρίζει τους μαθητές ανάλογα με την τσέπη τους, τους βοηθά ανάλογα με τις ανάγκες τους, έτσι ώστε όλοι να προοδεύουν.
  • Είναι δημόσιο και δωρεάν, όλοι οι μαθητές μπορούν να το ολοκληρώσουν με ουσιαστική ευθύνη του κράτους χωρίς εμπόδια.
  • Έχει σύγχρονες υποδομές, εργαστήρια, βιβλία και καθηγητές για όλους! Δίνει στους μαθητές ισότιμα τη δυνατότητα να έχουν πρόσβαση στον αθλητισμό και τις τέχνες. Αυτό είναι το σχολείο του μέλλοντος, γιατί το μέλλον της ανθρωπότητας είναι ο σοσιαλισμός. Η κοινωνία, όπου ο άνθρωπος και οι ανάγκες του θα είναι στο επίκεντρο, σε αντίθεση με τα κέρδη των λίγων που είναι σήμερα. Για αυτό και θα προσφέρει στους μαθητές το σχολείο που τους αξίζει.