Δεν είναι λίγες οι φορές τις τελευταίες μέρες που ακούσαμε τη φράση «τι μπορώ να κάνω για την Παλαιστίνη;». Ταυτόχρονα, στο μυαλό πολλών νέων μπορεί να υπάρχει η σκέψη «τι μπορεί να αλλάξει με μια πορεία, ένα σκίτσο και ένα τραγούδι»;
Όταν ακούς 17χρονα παιδιά από την Παλαιστίνη να λένε, ότι όταν βρίσκονταν στα κελιά της φυλακής έπαιρναν δύναμη από την αλληλεγγύη που εκδηλώνονταν σε όλο τον κόσμο, από την ελιά που φύτεψαν Έλληνες μαθητές μέχρι τα φάρμακα που έστελναν εκατοντάδες σωματεία στη Γάζα, αντιλαμβάνεσαι ότι ακόμα και η ζωγραφιά σε έναν τοίχο της χώρας μας μπορεί να «μεταφραστεί» έστω σε ένα χαμόγελο παιδιού που γύρω του βομβαρδίζονται τα πάντα.
Όμως υπάρχουν και άλλα τόσα «δεδομένα». Η είδηση πως οι λιμενεργάτες στο Λιβόρνο της Ιταλίας αρνήθηκαν, σε μιας κίνηση έμπρακτης αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό, να φορτώσουν πλοίο που προοριζόταν να μεταφέρει όπλα στο Ισραήλ, προβάλει ένα «στιγμιότυπο» από το τι σημαίνει πως οι λαοί έχουν την δύναμη!
Τον Γενάρη του 2009 χιλιάδες μέλη της ΚΝΕ από όλη την Ελλάδα βρέθηκαν στον Αστακό Αιτωλοακαρνανίας και στο λιμάνι της περιοχής Πλατυγιάλι, που αξιοποιούταν για να «φορτώνεται» ο θάνατος. Ήταν μέρες που μετά από τις ισραηλινές επιθέσεις στη Γάζα, ο «απολογισμός» έγραφε: 2000 νεκρούς και 400 παιδιά κομματιασμένα.
Οι ελληνικές κυβερνήσεις, διαχρονικά δεν είναι «αθώες του αίματος». ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, για τα συμφέροντα της ελληνικής αστικής τάξης, αναβαθμίζουν τη στρατιωτική συνεργασία με το Ισραήλ. Έχουν «εκπαιδεύσει» Ισραηλινούς πιλότους μαχητικών αεροσκαφών στην Ελλάδα για να μπορούν μετά να βομβαρδίζουν σχολεία στην Παλαιστίνη. Καμία κυβέρνηση, είτε δεξιά είτε «αριστερή», δεν έχει υλοποιήσει την απόφαση της ελληνικής Βουλής για την αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους στα σύνορα του 1967 με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ.
Αυτό, λοιπόν, που μπορεί και πρέπει να κάνει η νεολαία, είναι να καταδικάσει την πολιτική των αστικών κομμάτων. Σε κάθε γειτονιά, χώρο μόρφωσης και δουλειάς να δυναμώσει ο αγώνας για να μην υπάρχει καμία στρατιωτική συνεργασία με το κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ.
Αυτό που μπορεί και πρέπει να κάνει η νεολαία είναι να «χτίζει» καθημερινά στιγμές που με κάθε τρόπο επιβεβαιώνουν ότι η ζωή και το δίκιο θα βρουν την δύναμη να νικήσουν!