Ένα τραγούδι, μια ιστορία...:The Ghost of Tom Joad

...Άνδρες βαδίζουν επί των σιδηροδρομικών
γραμμών
και πηγαίνουν κάπου όπου δεν υπάρχει γυ-
ρισμός.
Ελικόπτερα της Τροχαίας έρχονται ραγδαίως.
...
Οικογένειες κοιμούνται μέσα στα αμάξια
τους νοτιοδυτικά,
δίχως σπίτι, δίχως δουλειά, δίχως γαλήνη,
δίχως ηρεμία.
...
Τώρα, ο Τομ είπε: «Μάνα, όπου κάποιος

μπάτσος δέρνει κάποιον άνδρα,
όποτε κλαίει ένα μωρό πεινασμένο,
όπου υπάρχει αντίσταση και στο μίσος,
να με αναζητήσεις. Εγώ εκεί θα είμαι.
Όπου κάποιος αγωνιστεί για

να εξασφαλίσει τη στέγη του
ή κάποια αξιοπρεπή εργασία

ή μια χείρα βοηθείας,
όπου κάποιος πασχίσει να ελευθερωθεί,
Κοίτα τον στα μάτια Μάνα και εμένα θα
δεις....

Το απόσπασμα από το τραγούδι «The Ghost of Tom Joad» στο ομώνυμο άλμπουμ του Bruce Springsteen είναι εμπνευσμένο από το μυθιστόρημα του John Steinbeck «Τα Σταφύλια της Οργής». Όπως λέει και ο ίδιος Bruce Springsteen, η αλήθεια, όσο πικρή και να είναι πάντα θα σε εμπνέει. Και πώς να μη το κάνει άλλωστε; Ο Τομ Τζοντ μαζί με την οικογένειά του στο «Σταφύλια της οργής» ξεριζώνεται από τον τόπο του και μεταναστεύει. Θαρρείς ότι ακόμα και αν έχουν περάσει 80 χρόνια από όταν γράφτηκε αυτό
το λογοτεχνικό αριστούργημα, δεν έχουν αλλάξει και πολλά πράγματα. Για την ακρίβεια είναι σαν να μη πέρασε ούτε μια μέρα. Ο ξεριζωμός, η πείνα, η εξαθλίω ση είναι συνυφασμένα με αυτό το βάρβαρο σύστημα που δε διστάζει να πνίγει ανθρώπους καταμεσής του δρόμου, να φτιάχνει μαζικούς τάφους, να σπέρνει τον φόβο και την ανασφάλεια.

Όπως λέει και ο Τομ Τζοντ:

Θα είμαι παντού τριγύρω.. στο σκοτάδι..
Θα είμαι παντού.. Όπου μπορείς να κοιτάξεις
Θα είμαι εκεί όπου υπάρχουν άνθρωποι που
διαμαρτύρονται όταν θυμώνουν
Θα είμαι εκεί όταν πεινασμένα παιδιά χαμογελούν όταν

ξέρουν ότι θα βρουν φαγητό στο σπίτι
και εκεί που οι άνθρωποι τρώνε αυτό που

παράγουν και ζουν στα σπίτια που χτίζουν
θα είμαι και εκεί..

Θα είμαστε όλοι εκεί!