Το σύνθημα "Φωνή σε κάθε φοιτητή" συνοδεύει την αφίσα της ΔΑΠ ενόψει των φοιτητικών εκλογών στις 10 Μαΐου και η αλήθεια είναι ότι έπρεπε να το ψάξουμε λίγο μέχρι να σιγουρευτούμε ότι πρόκειται για αληθινή αφίσα και όχι για κάποιου είδους τρολάρισμα.
Αυτοί που σε κάθε ζήτημα που ταλανίζει τη νέα γενιά καταπίνουν τη γλώσσα τους, αυτοί που σε κάθε εμπόδιο που μπαίνει στη μόρφωσή μας πατάνε «mute», αυτοί που κάνουν τα πάντα για να μην ακουστεί καμία φωνή διεκδίκησης για όλα όσα παλεύουν και έχουν ανάγκη οι φοιτητές, αυτοί που σε κάθε πρόβλημα που βάζει φραγμό σε κάθε νέο άνθρωπο να σπουδάσει ανεμπόδιστα λένε ότι δεν πρέπει να μιλάμε γι’ αυτό αν δεν αφορά τη σχολή μας, λες και σπουδάζουμε σε καμία γυάλα έξω από την κοινωνική πραγματικότητα, εμφανίζονται τώρα ως οι «μεσσίες» που θα δώσουν φωνή σε κάθε φοιτητή. Είναι να γελάει κανείς…
Αυτοί που προσπαθούν να σκεπάζουν κάθε φωνή και διάθεση αγωνιστικής αντίδρασης πάει πολύ να εμφανίζονται σε κάτι που δεν είναι. Ειδικά σε μία περίοδο που η κυβέρνησή τους προσπάθησε να επιβάλει σιωπητήριο στις φωνές και τις διαμαρτυρίες της νεολαίας αμέσως μετά το προδιαγεγραμμένο έγκλημα των Τεμπών. Είναι αυτοί που μας καλούσαν να μείνουμε σιωπηλοί όταν βράζαμε από οργή και αγανάκτηση για το σύστημα που θυσιάζει τις ζωές μας στον βωμό του κέρδους. Είναι οι ίδιοι που μέσα στους συλλόγους, την ώρα που οι φοιτητές πλημμύρισαν τους δρόμους και τρόμαζαν το σύστημα με τη μαζική, αθρόα συμμετοχή τους στα συλλαλητήρια, προσπαθούσαν να βάλουν το χεράκι τους στην επιχείρηση συγκάλυψης της κυβέρνησης και μιλούσαν για "ανθρώπινο λάθος". Τους ενόχλησε, όμως, ότι η μεγάλη πλειοψηφία των φοιτητών δε μάσησε στην προπαγάνδα τους. Το σύνθημα "Το έγκλημα αυτό να μη συγκαλυφθεί, όλων των νεκρών να γίνουμε φωνή", που συνόδευσε τις συγκλονιστικές λαϊκές κινητοποιήσεις φαίνεται ότι τους έχει στοιχειώσει.
Η μόνη φωνή που θέλουν να ακουστεί είναι αυτή που σιγοντάρει την πολιτική που υποβαθμίζει τις σχολές μας, είναι εκείνη που εξυπηρετεί τους αντιεκπαιδευτικούς σχεδιασμούς των κυβερνήσεων μέσα στα Πανεπιστήμια. Είναι το μακρύ χέρι της κυβέρνησης και γι’ αυτό θέλουν να ακούγεται μόνο η φωνή που βάζει πλάτη για να υλοποιείται η πολιτική της. Όμως, να είναι βέβαιοι ότι δε θα τους περάσει! Οι φοιτητές δε θα τους κάνουν τη χάρη!
Κι αυτό γιατί οι φοιτητές έχουν αποκτήσει πλούσια πείρα, γνωρίζουν με ποιον τρόπο η φωνή τους ακούστηκε δυνατά. Με ποιον τρόπο απέκτησε δύναμη. Η φωνή κάθε φοιτητή ακούστηκε δυνατά μέσα από τις ελπιδοφόρες και μεγαλειώδεις διαδηλώσεις του προηγούμενου διαστήματος. Ο φόβος με τον οποίο αντιμετώπισαν όλοι αυτές τις κινητοποιήσεις το επιβεβαιώνει. Θα ακουστεί ακόμα δυνατότερα μέσα από τον οργανωμένο, συλλογικό αγώνα, όχι μόνο για τα εγκλήματα του συστήματος, αλλά απέναντι συνολικά στην πολιτική που κλέβει τη ζωή και το μέλλον της νέας γενιάς.
Η φωνή κάθε φοιτητή ακούστηκε δυνατά στις περσινές φοιτητικές εκλογές, που η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ γκρεμίστηκε από την πρώτη θέση και οι φοιτητές έκαναν το μεγάλο βήμα για την αλλαγή συσχετισμών και αναζωογόνησης των συλλόγων τους. Θα ακουστεί ακόμα δυνατότερα στις 10 Μάη, με ακόμα περισσότερα γαρύφαλλα νίκης και ελπίδας να γεμίζουν τις φοιτητικές κάλπες. Αυτός είναι ο δρόμος που αποκτούν φωνή οι φοιτητές, που κάνει τη φωνή τους ισχυρή, σε αυτό το δρόμο θα συνεχίσουν να βαδίζουν.
Τους τρομάξαμε με την νίκη της Πανσπουδαστικής, τους τρομάξαμε με τους αγώνες και τις κατακτήσεις μας τον χρόνο που πέρασε, τους τρομάξαμε με τη νεολαιίστικη οργή που κατέκλυσε τους δρόμους όλη της χώρας. Θα τους κάνουμε να χάσουν τον ύπνο τους, να χάσουν τη φωνή τους τώρα που η οργή θα μετατραπεί σε δύναμη ανατροπής και η Πανσπουδαστική Κίνηση Συνεργασίας θα αναδειχθεί ξανά πρώτη δύναμη. Μόνοι τους και όλοι μας!