Η μόνη σωστή πλευρά της Ιστορίας είναι δίπλα στους λαούς
Πέμ, Ιουν 12, 2025
Τις τελευταίες μέρες οι λαοί όλου του κόσμου παρακολουθούν με οργή την αποκρουστική κλιμάκωση της γενοκτονίας που συντελεί το κράτος-δολοφόνος του Ισραήλ εις βάρος του γίγαντα Παλαιστινιακού λαού. Τις μέρες αυτές, ο ελληνικός λαός, μέσα από μαχητικές κινητοποιήσεις και δράσεις σε όλη τη χώρα, απαιτεί να σταματήσει εδώ και τώρα η σφαγή, αλλά και να απεμπλακεί η χώρα από τα ιμπεριαλιστικά μακελειά που μαίνονται. Ας δούμε, όμως, λίγο πιο αναλυτικά τι έχει συμβεί…
Από την Κυριακή 18 Μαΐου, στη Λωρίδα της Γάζας η γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού από το ισραηλινό κράτος-τρομοκράτη έχει περάσει σε μία νέα, ακόμα πιο βάρβαρη φάση. Ο ίδιος ο Ισραηλινός πρωθυπουργός, καταδικασμένος εγκληματίας πολέμου, Μπ. Νετανιάχου έχει ήδη υπερηφανευθεί για τα “Άρματα του Γεδεών”, τη νέα στρατιωτική επιχείρηση εξόντωσης των Παλαιστινίων. Παράλληλα, η ισραηλινή βαρβαρότητα χτυπάει “κόκκινο”, με την αξιοποίηση της πείνας ως όπλο πολέμου. Το ομολόγησε, άλλωστε, και ο ίδιος ο Νετανιάχου με τα περιβόητα “τρία στάδια” δήθεν για τη διευκόλυνση της ανθρωπιστικής βοήθειας. Ο στόχος, ουσιαστικά, είναι όσοι Παλαιστίνιοι έχουν επιβιώσει από τη λιμοκτονία που τους έχει επιβληθεί και τους καθημερινούς σφοδρούς βομβαρδισμούς, να εκτοπιστούν αναγκαστικά σε μια “αποστειρωμένη” από τη Χαμάς, όπως είπε, ζώνη στη Νότια Γάζα.
Είναι ολοφάνερο, λοιπόν, πως στη Γάζα αυτή τη στιγμή δεν συντελείται ακόμα ένα επεισόδιο μίας πολεμικής σύγκρουσης, αλλά η γενοκτονία ενός ολόκληρου λαού, των Παλαιστινίων, από το ισραηλινό κράτος-μακελάρη και τους συμμάχους του, ώστε να προχωρήσουν ανεμπόδιστα τα σχέδια Ισραήλ-ΗΠΑ για αιματοβαμμένες επιχειρηματικές μπίζνες στην περιοχή, αλλά και τη μετατροπή της σε πολύτιμο εμπορικό και ενεργειακό κόμβο.
Ταυτόχρονα, τώρα θυμήθηκαν να ρίξουν και μερικά κροκοδείλια δάκρυα μια σειρά ηγέτες καπιταλιστικών κρατών, μεταξύ των οποίων και ο Έλληνας πρωθυπουργός, για την ανθρωπιστική κρίση στη Γάζα. Κανείς, όμως, δεν ξεχνάει ότι από τον Οκτώβριο του ‘23 διακηρύττουν όπου σταθούν και όπου βρεθούν το δικαίωμα του Ισραήλ στην “αυτοάμυνα”, επιχείρημα που έχει ξεφτίσει πανηγυρικά. Οι Παλαιστίνιοι, άραγε, δεν έχουν δικαίωμα να αντισταθούν στον διαχρονικό κατακτητή; Οι ίδιοι είναι που στρουθοκαμηλίζουν εδώ και 3 μήνες απέναντι στο κλείσιμο ανθρωπιστικών οδών, με αποτέλεσμα 14.000 παιδιά να βρίσκονται στο κατώφλι του θανάτου από πείνα.
Εμπλοκή δίχως τέλος που βάζει τον λαό σε όλο και μεγαλύτερους κινδύνους
Η ελληνική κυβέρνηση επιμερίζεται και αυτή τις δικές της τεράστιες ευθύνες για το μακελειό στη Γάζα, ακριβώς επειδή με τη στήριξή της στον στρατηγικό σύμμαχο Ισραήλ έχει δώσει αέρα στα εγκληματικά πανιά του. Μία στρατηγική συνεργασία που υπενθυμίζεται ότι είχε ξεκινήσει επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ (τότε κομμάτι του ήταν και η σημερινή Νέα Αριστερά) και με τη στήριξη των ΠΑΣΟΚ και ΝΔ.
Έτσι, τις τελευταίες μέρες έχει ντραπεί και η ντροπή με τη στάση της ελληνικής κυβέρνησης απέναντι στην ισραηλινή βαρβαρότητα. Στο όνομα αυτής της στρατηγικής συνεργασίας περιορίζεται σε γενικόλογα ευχολόγια για να σταματήσουν οι ισραηλινές στρατιωτικές επιχειρήσεις, ενώ τόσο καιρό κάνει ξεδιάντροπα πλάτες στο κράτος-δολοφόνο, συνεχίζοντας ακάθεκτα τις συναντήσεις, τις επαφές και τους εναγκαλισμούς με τον εγκληματία πολέμου Νετανιάχου. Ταυτόχρονα, λαμβάνοντας υπόψη τη συνεργασία και σε στρατιωτικό επίπεδο, όπως τις κοινές ασκήσεις μεταξύ ελληνικών και ισραηλινών δυνάμεων, αλλά και τη συνεργασία στον τομέα της Ενέργειας, με πρόσχημα τη “σταθερότητα” στην περιοχή, αναδεικνύεται ο πραγματικός χαρακτήρας αυτής της συνεργασίας.
Αρκεί εδώ να αναφερθούν δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα αυτής της συνεργασίας: ο Διάδρομος Ινδίας-Μέσης Ανατολής-Ευρώπης (IMEC) που προβλέπεται να λειτουργήσει ως το αντίπαλο δέος του κινεζικού “Δρόμου του Μεταξιού” και να αξιοποιήσει σημαντικά τόσο το ισραηλινό λιμάνι της Χάιφα, όσο και το ελληνικό του Πειραιά και οι επιδιώξεις για την περιβόητη ηλεκτρική διασύνδεση μέσω καλωδίου Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ.
Για τα κέρδη των μονοπωλίων και τους σφοδρούς ανταγωνισμούς για τον έλεγχο των δρόμων μεταφοράς, λοιπόν, η κυβέρνηση επιλέγει να μην καταδικάζει ανοιχτά τη γενοκτονία που συντελεί το ισραηλινό κράτος-μακελάρης αλλά να εμπλέκεται με κάθε τρόπο στηρίζοντας τα ιμπεριαλιστικά μακελειά όπου γης στο πλαίσιο της γεωστρατηγικής αναβάθμισης της αστικής τάξης. Αποκαλυπτική ήταν η στάση του πρωθυπουργού και του υπουργού εξωτερικών που εκπροσωπούσαν στον ΟΗΕ τη χώρα. Εκείνες τις ημέρες που η ισραηλινή βαρβαρότητα ήταν σε πλήρη αποθράσυνση, δεν βρήκαν ούτε μία λέξη να ψελλίσουν, ούτε, για να ευθυγραμμιστούν με το αίσθημα του ελληνικού λαού που απαιτεί να σταματήσει εδώ και τώρα η γενοκτονία.
Βέβαια, και στο εσωτερικό της χώρας, υπήρξαν ορισμένοι που συμμερίστηκαν αυτή τη στάση ακριβώς επειδή κι εκείνοι υπηρετούν πιστά τα ίδια συμφέροντα και μπορούν να ωφεληθούν από αυτή τη στρατηγική συμμαχία. Πρώτα και κύρια, το αμαρτωλό ΠΑΣΟΚ, που ενώ δήθεν ωρυόταν για την κατάσταση στη Γάζα και έψεγε την κυβέρνηση, για μέρες βρισκόταν σε μια διαρκή περιδίνηση, ψάχνοντας πώς να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα μετά την άρνηση στήριξης της πρωτοβουλίας του ΚΚΕ να σταλθεί κείμενο στην κυβέρνηση που θα την πιέσει να πάρει συγκεκριμένα μέτρα ενάντια στην ισραηλινή βαρβαρότητα. Έφτασε και στο εξευτελιστικό σημείο να επικαλείται τα ίδια κυβερνητικά επιχειρήματα περί «κειμένου που θυμίζει ψήφισμα φοιτητικής παράταξης». Τα ίδια επανέλαβε και ο Κ. Ζαχαριάδης του ΣΥΡΙΖΑ, ότι «δεν σημαίνει, μια εξωτερική πολιτική που έχει βάθος χρόνου και βάθος περιεχομένου να την ακυρώσουμε». Αυτήν την εξωτερική πολιτική έχουν, εν τω μεταξύ, στηρίξει και οι της Νέας Αριστεράς ως κυβερνητικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ!
Στο πλαίσιο, της σύγκρουσης των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ με τη Ρωσία και τους συμμάχους της, η ελληνική κυβέρνηση ετοιμάζεται, όπως έχει παραδεχθεί, να στείλει και F-16 στη Μαύρη Θάλασσα, στην ακτογραμμή της Ρουμανίας. Μία δήλωση που αυξάνει ακόμα περισσότερο τον κίνδυνο ο λαός και η νεολαία της χώρας μας να μετατραπούν σε στόχο αντιποίνων αντίπαλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, όπως έχει δηλώσει πολλάκις και η ίδια η Ρωσία. Παράλληλα, ο Έλληνας πρωθυπουργός ενδιαφέρεται να εμπλακεί και στην Ινδία, έχοντας δηλώσει την επιθυμία του να στείλει μέχρι κι εκεί φρεγάτες. Στην Ινδία, που στις αρχές του προηγούμενου μήνα άναψε άλλο ένα πολεμικό φιτίλι στη διαφιλονικούμενη με το Πακιστάν περιοχή του Τζαμού-Κασμίρ.
Η ιστορία μάς καλεί!
Δεν υπάρχουν περιθώρια για αναμονή και εφησυχασμό. Ο εργαζόμενος λαός, η νεολαία της χώρας μας, όπως κι όλοι οι λαοί του κόσμου καλούνται να επιλέξουν πλευρά. Υπάρχει η πλευρά της ιστορίας που παρουσιάζουν κυβερνήσεις, αστικά κόμματα και επιτελεία και καλούν τον καθένα να επιλέξει για ποιον ιμπεριαλιστή θα δώσει τη ζωή του.
Υπάρχει, όμως, και ένας άλλος δρόμος που επιλέγουν καθημερινά τα μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, αγωνιστές που δεν σηκώνουν το άδικο, που συγκρούονται με “θεούς και δαίμονες”, που δεν συμβιβάζονται ούτε κλείνουν τα μάτια στα λουτρά αίματος που χύνονται για τα κέρδη των ιμπεριαλιστών.
Όπως οι νέοι στρατευμένοι που με θάρρος καταδικάζουν τα επικίνδυνα σχέδια που στηρίζουν όλα τα κόμματα του συστήματος. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα φαντάρου στην Κομοτηνή που κλήθηκε σε απολογία επειδή εξέφρασε ανοιχτά την αλληλεγγύη του στον πολύπαθο Παλαιστινιακό λαό και αντιτάχθηκε σε όσους στηρίζουν τη σφαγή αλλά και τη μετατροπή της Ελλάδας σε ένα απέραντο πολεμικό αμερικανοΝΑΤΟϊκό ορμητήριο. Ανέδειξε, δηλαδή, αυτό που ενοχλεί την κυβέρνηση: ότι η στάση της απέναντι στη γενοκτονία των Παλαιστινίων είναι ντροπιαστική και αντίθετη με το λαϊκό αίσθημα, ότι με την πολιτική της, ανοίγει τους ασκούς του Αιόλου αναφορικά με την ασφάλεια του λαού. Όπως η απόφαση του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Θεσσαλονίκης, να καταδικάσει 7 συνδικαλιστές αγωνιστές εργαζόμενους και φοιτητές -ανάμεσά τους το μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ Γρηγόρη Κλιγκόπουλο και το μέλος του Γραφείου του Κεντρικού Συμβουλίου της ΚΝΕ Ανδρέα Κοράκη- και να τους επιβάλει ποινές φυλάκισης από 8 έως 15 μήνες με αναστολή για τη συμμετοχή τους σε συμβολική διαμαρτυρία ενάντια στη μεταφορά επικίνδυνου ΝΑΤΟϊκού στρατιωτικού υλικού στο Λιμάνι της Θεσσαλονίκης. Το “έγκλημα” των συγκεκριμένων αγωνιστών ήταν η αναγραφή αντιπολεμικών συνθημάτων πάνω στις δολοφονικές μηχανές του ΝΑΤΟ, που προορίζονταν να σταλούν μέσω του Λιμανιού της Θεσσαλονίκης στον πόλεμο στην Ουκρανία.
Υπάρχουν, επίσης, και τα λαμπρά παραδείγματα αγωνιστικής δράσης που δίνουν οι κομμουνιστές, αποκλείοντας σε διάφορες περιοχές της χώρας ολόκληρα ΝΑΤΟϊκά κομβόι και στέλνοντάς τα από εκεί που ήρθαν. Όπως το μπλόκο που έστησαν δυνάμεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ τις προηγούμενες μέρες στο Λαύριο, απαιτώντας να αντικατασταθεί το φορτίο θανάτου που προοριζόταν για το ιμπεριαλιστικό σφαγείο στην Ουκρανία με τρόφιμα για τη Γάζα. Υπάρχει, όμως, και η μάχη που δίνει το ΚΚΕ και μέσα στη Βουλή, με χαρακτηριστικά παραδείγματα, την Επίκαιρη Ερώτηση που κατέθεσε στον πρωθυπουργό, αλλά και το κείμενο-πίεση στην κυβέρνηση που κάλεσε και άλλα κόμματα της Βουλής να συνυπογράψουν, ώστε να σταματήσει η σφαγή του Παλαιστινιακού λαού, να ανοίξουν οι ανθρωπιστικές δίοδοι, να διακοπεί η στρατιωτική συνεργασία με το Ισραήλ και να υλοποιηθεί επιτέλους η ομόφωνη απόφαση της Βουλής από το 2015 για αναγνώριση του Παλαιστινιακού κράτους στα σύνορα του 1967.
Τέτοιες δράσεις, τέτοια παραδείγματα τοποθετούν τον καθένα στην αληθινά σωστή πλευρά της ιστορίας, που είναι αντίθετη με τις βάσεις του θανάτου, την εμπλοκή της χώρας στα ιμπεριαλιστικά μακελειά και διατρανώνει πως «οι φαντάροι έξω από τα σύνορα δεν έχουν δουλειά». Που τάσσεται υπέρ της πραγματικής αλληλεγγύης και φιλίας των λαών, σε μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, φτώχεια, βία, πολέμους και προσφυγιά. Στον δρόμο για αυτήν την κοινωνία καλούμαστε τώρα να πορευθούμε όλοι!