9 χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα:Η μνήμη είναι ζωντανή και το καθήκον παραμένει!

Παρ, Σεπ 16, 2022
Thumb_1101_fyssas

Ήταν τέτοιες μέρες εκείνο τον -όχι και τόσο μακρινό- Σεπτέμβρη του 2013 όταν οι ναζί εγκληματίες της Χρυσής Αυγής απεργάζονταν τα νέα δολοφονικά τους χτυπήματα. Είχαν δώσει δείγματα γραφής από την ίδρυσή τους, αλλά μέσα στην οικονομική καπιταλιστική κρίση και με τις ευλογίες των αφεντικών τους άρχισαν να δείχνουν περισσότερο τα δόντια τους. Έτσι, τον Ιούνη του 2012 εξαπέλυσαν δολοφονική επίθεση σε Αιγύπτιους αλιεργάτες και τον Γενάρη του 2013 δολοφόνησαν τον μετανάστη Σαχζάτ Λουκμάν. Τον Σεπτέμβρη του 2013 κι ενώ έρχονταν σταδιακά στο φως στοιχεία για την πρότερη εγκληματική δράση τους αλλά και τη σχέση τους με επιχειρηματικά συμφέροντα, αποφάσισαν νέα χτυπήματα ξεκινώντας -όχι τυχαία- από τη Ζώνη του Περάματος. Έτσι μια πάνοπλη ομάδα επιτέθηκε σε κομμουνιστές εργάτες και συνδικαλιστές τραυματίζοντας βαριά πολλούς εξ’ αυτών. Τελικά στις 18 Σεπτέμβρη ο λαός και η νεολαία πάγωσαν στο άγγελμα της δολοφονίας του αντιφασίστα μουσικού, αλλά και εργάτη στη ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη, Παύλου Φύσσα.

«Αναλαμβάνουμε την πολιτική ευθύνη»…

…δήλωνε το 2015 ο αρχιναζί Μιχαλολιάκος λίγες ημέρες πριν τη δεύτερη μαύρη επέτειο της δολοφονίας του Παύλου, που όπως αποδείχθηκε ήταν στοχοποιημένος γιατί με τους στίχους του -και όχι μόνο- καταδίκαζε το φασισμό. Επιπλέον, αποδείχθηκε ότι δεν ήταν θύμα μόνο του Ρουπακιά, αλλά όλης της εγκληματικής οργάνωσης που συγκροτούσε Τάγματα Εφόδου για να ξεδιπλώνει τη βίαιη-μαφιόζικη δράση της ενάντια στον αδύναμο, τον μετανάστη αλλά και τον αντιφασίστα, τον πρωτοπόρο αγωνιστή, τον κομμουνιστή.

Τα μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ από την πρώτη στιγμή που η ΧΑ άρχισε να αναπτύσσεται πάλεψαν για να γίνει πράξη το σύνθημα της απομόνωσης και του τσακίσματος του φασισμού σε κάθε γειτονιά, σχολείο, σχολή και εργασιακό χώρο. Προσπάθησαν ώστε τα θρασύδειλα ναζιστικά φίδια να κρυφτούν στις τρύπες τους. Το εργατικό-λαϊκό κίνημα και οι κομμουνιστές με την ασίγαστη δράση τους επέβαλαν την καταδίκη του ναζιστικού μορφώματος όχι μόνο στις συνειδήσεις του λαού, αλλά και στο δικαστήριο, τότε που η μεγαλειώδης συγκέντρωση ένωσε τη δική της κραυγή με την κραυγή ανακούφισης της Μάγδας Φύσσα.

Μια δίκη που κράτησε 5 χρόνια και δεν διευκολύνθηκε ούτε από τη ΝΔ αλλά και ούτε και από τον ΣΥΡΙΖΑ που κυβερνούσε κατά τη μεγαλύτερη χρονική περίοδο διεξαγωγής της. Αντίθετα όλα αυτά τα χρόνια οι ναζί έχαιραν σκανδαλώδους ανοχής, με τον Κασιδιάρη να φωτογραφίζεται με κυβερνητικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ σε νησιά, την ίδια στιγμή που η ΧΑ κρατούσε διαύλους επικοινωνίας με ένα τμήμα της ΝΔ.
Ωστόσο ήδη ορισμένοι ναζί χρυσαυγίτες έχουν αρχί- σει να αποφυλακίζονται ή έχουν ξεκινήσει τα αιτήματα για να αποφυλακιστούν κάποια στιγμή στο άμεσο μέλλον δεδομένου ότι οι ποινές τους ήταν αρκετά μειωμένες.

Θα πάνε εκεί που τους αξίζει!

Η πάλη ενάντια στο φασισμό δεν είναι επετειακή. Θα συνεχίσουμε να τιμάμε τη μνήμη του Παύλου και των άλλων θυμάτων της Χρυσής Αυγής έμπρακτα, μαχητικά και χωρίς να εφησυχάζουμε.

Η επαγρύπνηση αυτή αποκτά ιδιαίτερη αξία αν σκεφτούμε ότι ήδη ο ένας χρυσαυγίτης μετά τον άλλο αιτούνται την αποφυλάκισή τους, ότι ο Κασιδιάρης είναι επικεφαλής κόμματος που επιδιώκει να κατέβει στις εκλογές, ότι η δίκη συνεχίζεται σε δεύτερο βαθμό. Ακόμα περισσότερο χρειάζεται να λάβουμε υπόψη μας τη δράση διάφορων φασιστικών συμμοριών που κάνουν κατά καιρούς την εμφάνισή τους, όπως έγινε στην εργατογειτονιά της Σταυρούπολης στη Θεσσαλονίκη στα τέλη του περσινού Σεπτέμβρη. Τότε με επίκεντρο το ΕΠΑΛ της συνοικίας, χρυσαυγίτες και άλλοι κουκουλοφόροι φασί- στες μαζί με περιθωριακά στοιχεία εξαπέλυσαν επιθέσεις ενάντια σε μέλη φοιτητικών συλλόγων, μαθητές μέλη της ΚΝΕ και άλλους αγωνιστές που πάλευαν από την έναρξη της σχολικής χρονιάς για την κατάσταση στα σχολεία και γενικότερα την Παιδεία, παιδιά μεταναστών, αλλά και σε συνεργεία του ΚΚΕ και της ΚΝΕ που ενημέρωναν το λαό της συνοικίας για τη δολοφονική δράση αυτών των συμμοριών.

Τα γεγονότα στη Σταυρούπολη απέδειξαν ότι είχε στηθεί φασιστικός πυρήνας με σχέδιο δράσης και κάλυψη από τον κρατικό μηχανισμό. Οι τύποι που «θαυμάσαμε» να χαιρετούν ναζιστικά είχαν οργανωθεί με μηνύματα στα κοινωνικά δίκτυα, όπου προανήγγειλλαν τις επιθέσεις, ενώ συντονίζονταν από πρόσωπα μέσα κι έξω από τα σχολεία. Διέθεταν βαρύ εξοπλισμό που είχε μεταφερθεί σε εγκαταλελειμμένο κτίριο στο πρώην στρατόπεδο «Παύλου Μελά», το οποίο βρίσκεται λίγες εκατοντάδες μέτρα από το ΕΠΑΛ Σταυρούπολης, και από εκεί μέσα στο σχολείο. Παράλληλα στα σπίτια των συλληφθέντων βρέθηκαν πιστόλια, καραμπίνες, στιλέτα και σιδερογροθιές.

Ταυτόχρονα τα αστικά επιτελεία με περίσσιο θράσος ξέπλυναν τις φασιστικές συμμορίες μέσω άθλιων συμψηφισμών συγκρίνοντας τους μαθητικούς αγώνες με τα δίκαια αιτήματα για ένα σχολείο που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες τους. Ιδιαίτερα το υπουργείο παιδείας μιλώντας για «δύο άκρα» ξέπεσε στην άθλια σύγκριση του χρυσαυγίτικου στιλέτου με τη μαθητική και φοιτητική ανακοίνωση.

Μόλις ένα χρόνο μετά την καταδίκη της ναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης το ΚΚΕ επιβεβαιωνόταν στις εκτιμήσεις του: Καμία εμπιστοσύνη στο αστικό κράτος και τους θεσμούς του για την αντιμετώπιση των φασιστικών οργανώσεων. Ο λαός μπορεί και πρέπει να αντιμετωπίσει το κακό στη ρίζα του: δηλαδή να αντιμετωπίσει τον ίδιο τον καπιταλισμό που επωάζει το αυγό του φιδιού στέλνοντας τον στα μουσεία και τον φασισμό στον σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας!