H «πρόοδος» και η «συντήρηση» βουλιάζουν στο αίμα προσφύγων και μεταναστών

Η Μελίγια και η Θέουτα περιβάλλονται από τα μοναδικά χερσαία σύνορα της Ισπανίας με το Μαρόκο. Ανήκουν δηλαδή στην Ισπανία και βρίσκονται στις ακτές τις βόρειας Αφρικής. Το καθεστώς σε αυτές τις δύο περιοχές κατά καιρούς έχει αποτελέσει σημείο τριβής ανάμεσα στην Ισπανία και το Μαρόκο και για ζητήματα που σχετίζονται με τη στάση της Ισπανίας στις διεκδικήσεις του Μαρόκο σε εδάφη της Δυτικής Σαχάρας. 

Από τη Θέουτα, τον Μάιο του 2021 κυκλοφόρησαν βίντεο που έδειχναν ισπανικές δυνάμεις καταστολής να πετούν πρόσφυγες από τα βράχια στη θάλασσα. Τότε η ισπανική κυβέρνηση κατηγορούσε το Μαρόκο για την προώθηση των προσφύγων στα σύνορα. Εκείνες τις μέρες μάλιστα, ο ΣΥΡΙΖΑ και η εφημερίδα του, έφτασε στο σημείο να γράφει πως ο ισπανικός στρατός βρέθηκε εκεί για να βοηθήσει τους ξεριζωμένους!

Και φτάνουμε στα γεγονότα της Μελίγια πριν λίγες μέρες όπου οι δυνάμεις καταστολής του Μαρόκο συνεργάστηκαν άψογα με τις ισπανικές για να προκύψουν οι γνωστές πλέον εικόνες φρίκης. Όταν ακόμα ήταν αδιευκρίνιστο το πόσες δεκάδες πρόσφυγες είχαν χάσει τη ζωή τους και ποια ήταν ακριβώς η αντιμετώπιση όσων κατάφεραν να γλιτώσουν, ο πρωθυπουργός της «προοδευτικής» κυβέρνησης της Ισπανίας βγήκε να δώσει συγχαρητήρια για τον χειρισμό από μέρους των ισπανικών δυνάμεων!

Ας αφήσουμε όμως λίγο στην άκρη την τόσο δυσώδη «πρόοδο», και ας δούμε τι έχει μεσολαβήσει  από τα γεγονότα στον έναν θύλακα τον Μάιο του 2021 σε αυτόν της Μελίγια, τον Ιούνη του 2022. Αυτό που άλλαξε είναι πως για πρώτη φορά στην ιστορία της η Ισπανία αναγνώρισε τις εδαφικές διεκδικήσεις του Μαρόκο στη Δυτική Σαχάρα σε κόντρα με την Αλγερία που έχει αντίστοιχα σχέδια στην συγκεκριμένη περιοχή. Τυχαία η στιγμή; Μάλλον όχι, καθώς όλα αυτά γίνονται στο πλαίσιο των σφοδρών ανταγωνισμών και αντιτιθέμενων συμφερόντων για τον ενεργειακό εφοδιασμό της Ευρώπης μετά και από την έναρξη του ιμπεριαλιστικού πολέμου στην Ουκρανία. Βλέπετε από την Αλγερία η ΕΕ εισάγει το 8% των αναγκών της σε φυσικό αέριο και ένας από τους αγωγούς που το μεταφέρει περνάει από το έδαφος του Μαρόκο στην Ισπανία… Ένας όμορφος κόσμος αγγελικά πλασμένος, που οι κολασμένοι αυτής της γης όταν δεν πεθαίνουν από τη φτώχεια και τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στις περιοχές που μένουν γίνονται «σάκος του μποξ» ανάμεσα σε αστικά κράτη.

Πόση «πρόοδος» και υποκρισία χωράει μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο; Το βαρέλι δεν έχει πάτο θα λέγαμε. Αφού την αρχική «αφωνία» του ΣΥΡΙΖΑ ακολούθησε η παρέμβαση ενός ευρωβουλευτή του, που τυχαία δεν ανέφερε καν την Ισπανία και κάλεσε την ΕΕ να προστατέψει με τις ενέργειες της τις «ιδρυτικές της αξίες»… Να φτιάξει καμία Μόρια δηλαδή που είχε τη σφραγίδα των αξιών της ΕΕ και το στίγμα της «προοδευτικής κυβέρνησης» του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν έφτανε όμως μόνο αυτό, σε μια αισχρή προσπάθεια αποπροσανατολισμού και στην προσπάθεια να διαχωριστούν από τον σοσιαλδημοκράτη πρωθυπουργό της Ισπανίας, δημοσίευσαν ένα ειδησεογραφικό κείμενο στο site της «Αυγής» σχολιάζοντας ότι μετά τα γεγονότα ο πρωθυπουργός δέχεται την πίεση από τους συμμάχους του –και του ΣΥΡΙΖΑ- στην κυβέρνηση, “Unidas Podemos”. Τι να πει κανείς; Μάλλον θα τον πιέζουν όπως και στα γεγονότα της Θέουτα τον περασμένο Μάη να στείλει περισσότερο στρατό να βοηθήσει…

… πάντα στο πλαίσιο του «ρεαλισμού» και της «υπομονής μέχρι να αλλάξει ο κόσμος»! Το προσφυγικό μεταναστευτικό είναι για τις αστικές δυνάμεις και ένα εργαλείο στη γραμμή της κυβερνητικής εναλλαγής, στο να χτίζονται κάλπικα δίπολα. Σε όποιον θέλει να λέγεται άνθρωπος, προκαλούν ή έχουν προκαλέσει κατά το παρελθόν σοκ πολιτικές και πράξεις όπως η ρατσιστική ρητορική μίσους και αντίστοιχη καταστολή που επέδειξε ο Τραμπ απέναντι στους μετανάστες στα σύνορα με το Μεξικό, η διακηρυγμένη θέληση της βρετανικής κυβέρνησης να στέλνει τους αιτούντες άσυλο στη χώρα σε στρατόπεδα συγκέντρωσης στην Ρουάντα ή οι συχνές δηλώσεις στελεχών της ΝΔ για «λαθροεισβολείς» και «λευκούς ομόθρησκους μετανάστες που είναι οι μόνοι πραγματικοί μετανάστες που μπορούμε να υποδεχθούμε».

Όταν, όμως εγκλήματα κατά προσφύγων και μεταναστών γίνονται σε περιόδους διακυβέρνησης «προοδευτικών» δυνάμεων, σύμφωνα με αυτές φταίει ο «άδικος κόσμος που δεν αλλάζει από τη μια στιγμή στην άλλη», «η πολιτική συγκυρία» ενώ επιμελώς «ντύνουν» απολύτως κυνικές και επικίνδυνες θέσεις τους με «προοδευτικό» μανδύα, υλοποιούν μέχρι τελείας την πολιτική που δημιουργεί και γιγαντώνει το προσφυγικό-μεταναστευτικό ζήτημα. Ας δούμε ορισμένα χαρακτηριστικά παραδείγματα, γιατί τα γεγονότα είναι πεισματάρικα: 

Η βρετανική κυβέρνηση έχει αποφασίσει, όπως αναφέραμε, μέσω συμφωνίας που έχει κάνει με τη Ρουάντα, να μεταφέρει τους αιτούντες άσυλο ουσιαστικά σε στρατόπεδα συγκέντρωσης που θα φτιαχτούν στην χώρα της Αφρικής. Το «ολοκληρωμένο» σχέδιο μάλιστα αρχικά περιελάβανε και «αξιοποίηση» ακατοίκητων νησιών, εγκαταλελειμμένων θαλάσσιων πλατφορμών εξόρυξης πετρελαίου κ.λπ. Οι δυνάμεις της «προόδου» και στη χώρα μας στα κάγκελα! Λεπτομέρεια πρώτη: Για την πραγματοποίηση του σχεδίου τους, οι Bρετανοί αξιωματούχοι συναντήθηκαν με Δανούς ομολόγους τους (εμποτισμένους με τις «δημοκρατικές» αξίες της ΕΕ), που έχουν μεγάλη πείρα στην υλοποίηση αντίστοιχων «ανθρωπιστικών» προγραμμάτων. Λεπτομέρεια δεύτερη: Μετά την νίκη της «κοκκινοπράσινης» συμμαχίας στις εκλογές της Δανίας το 2019, στην «Αυγή», αφού πρώτα σχολιάστηκε πως η σοσιαλδημοκρατία προεκλογικά υιοθέτησε και «δεξιά» ατζέντα γράφτηκε το εξής: «Θα πρέπει να αναγνωριστεί πάντως πως η νίκη των Σοσιαλδημοκρατών προκάλεσε σημαντική αποδυνάμωση του ακροδεξιού αντιμεταναστευτικού στρατοπέδου»!

Τέλος Ιούνη, τουλάχιστον 48 άνθρωποι βρέθηκαν νεκροί σε ρυμουλκό φορτηγού στο Τέξας, «ψημένοι» ουσιαστικά από τις πολύ υψηλές θερμοκρασίες. Από τότε που εκλέχθηκε ο Μπάιντεν στην προεδρεία των ΗΠΑ, παρόμοια περιστατικά έχουν αυξηθεί και οι ρεπουμπλικάνοι τον κατηγορούν ότι αυτό είναι το αποτέλεσμα «ανοίγματος των συνόρων», αφού, σύμφωνα με τους ίδιους, έχει καταργηθεί η αντιμεταναστευτική πολιτική του Τράμπ.  Λεπτομέρεια πρώτη: Η αντιμεταναστευτική πολιτική του Τράμπ υλοποιούνταν μέσω συμφωνίας με την κυβέρνηση του Μεξικού, της κυβέρνησης του Ομπραδόρ, που στην χώρα μας ο ΣΥΡΙΖΑ το 2018 την παρουσίασε ως «εκλογικό θρίαμβο της αριστεράς»! Λεπτομέρεια δεύτερη: η συμφωνία ουσιαστικά υλοποιείται και σήμερα ανάμεσα στην κυβέρνηση Ομπραδόρ και Μπάιντεν, για αυτό μετανάστες συνεχίζουν να πεθαίνουν στα ποτάμια, στην έρημο, από θερμοπληξία στα τρένα και τα φορτηγά και είναι θύματα εκμετάλλευσης-κακοποίησης από μαφιόζικες ομάδες. Στην προσπάθεια τους να γλιτώσουν από την φτώχεια του «αριστερού» Ομπραδόρ πηγαίνοντας στην «Γη της επαγγελίας» του «κάντο όπως ο Μπάιντεν» έρχονται αντιμέτωποι με την σκληρή καταστολή της μεξικάνικης εθνοφυλακής και τους αλογατάρηδες του Μπάιντεν. 

Πολλά θα μπορούσαμε να γράψουμε ακόμα. Όμως, το θέμα είναι αν μπορεί να αντιμετωπιστεί το δράμα των πάνω από 100 εκατομμυρίων ξεριζωμένων, αριθμός που καταγράφεται για πρώτη φορά στην ανθρώπινη ιστορία, και αν μπορούν να κάνουν κάτι όλοι όσοι πραγματικά αγανακτούν με αυτή τη φρίκη, που συνυπάρχει με τα δικά τους προσωπικά βάσανα και προβλήματα.

Το ΚΚΕ έχει κρυστάλλινες θέσεις. Καθημερινά παλεύει ενάντια στις αιτίες που γεννούν την προσφυγιά, τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και την καπιταλιστική εκμετάλλευση. Δεν θεωρεί πως η ΕΕ ή άλλα καπιταλιστικά κράτη πάσχουν από «ανεπαρκή θεσμικά πλαίσια» ή «έλλειψη ευαισθησίας κυβερνήσεων σε ορισμένες χώρες», όπως αισχρά αναπαράγουν δυνάμεις όπως ο ΣΥΡΙΖΑ. Ακριβώς γιατί πρωτοστατούν στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, σπέρνουν το θάνατο σε όλο τον κόσμο στα πλαίσια του αδυσώπητου ανταγωνισμού για σφαίρες επιρροής και έλεγχο πλουτοπαραγωγικών πηγών. Το ΚΚΕ και σε περιόδους που το πρόβλημα ήταν σε έξαρση στη χώρα μας (ροές σε νησιά του ανατολικού Αιγαίου, Έβρος κ.λπ) μπήκε μπροστά για να αντιμετωπιστεί ο ρατσισμός και η εγκληματική δράση από εθνικιστικές ομάδες που την ίδια στιγμή που στοχοποιούσαν τους πρόσφυγες «έκλειναν τα μάτια» στην ανάθεση της φύλαξης των συνόρων σε δυνάμεις όπως η Frontex. Αντιπάλεψε τον ψευτοπροοδευτισμό δυνάμεων που συγχέοντας την αναγκαία φύλαξη των συνόρων με την προστασία των δικαιωμάτων των προσφύγων, αντικειμενικά έδιναν άλλοθι στην πολιτική της καταστολής και του εγκλωβισμού, την εργαλοιοποίηση τους στα ιμπεριαλιστικά παζάρια. 

Το ΚΚΕ είναι στην πρώτη γραμμή για να καταργηθεί το «Δουβλίνο 2» και η κοινή δήλωση ΕΕ-Τουρκίας που κρατά τους πρόσφυγες εγκλωβισμένους στην πρώτη χώρα υποδοχής και επιτρέπει στην αστική τάξη της Τουρκίας να εργαλειοποιεί τους ξεριζωμένους για τα παζάρια που κάνει με ΕΕ και ΝΑΤΟ.

Οι δυνάμεις του είναι καθημερινά μπροστά στην οργάνωση της αλληλεγγύης, στη διεκδίκηση εργασιακών, υγειονομικών και μορφωτικών δικαιωμάτων. Αναγνωρίζει στο πρόσωπο των προσφύγων και μεταναστών το πιο άγρια εκμεταλλευόμενο τμήμα της εργατικής τάξης. Τους απλώνει το χέρι, συμβάλλει στο να οργανωθούν και να παλέψουν, τα μέλη του πρωτοστατούν σε σωματεία και φορείς ώστε η εργατική τάξη και η νεολαία να τους αντιμετωπίζει σαν ταξικά αδέρφια. 

Στο όνομα του «ρεαλισμού» και των «κατακτήσεων στο σήμερα» δεν προτείνει όπως ο ΣΥΡΙΖΑ την «επικουρική (!) αξιοποίηση των αιτούντων άσυλο από τις δομές και τα διαμερίσματα ανά την επικράτεια για την κάλυψη του κενού σε εργάτες γης», για να τους περιμένουν με τα κουμπούρια οι σύγχρονοι τσιφλικάδες και οι μεγαλομέτοχοι αγροτοδιατροφικών εταιρειών αλλά είναι στη πρώτη γραμμή του αγώνα με τους μετανάστες εργάτες στη Μανωλάδα, στα Μεσόγεια, το Κορωπί, τα Οινόφυτα και παντού. Και αυτό το ξέρουν οι ίδιοι οι πρόσφυγες και μετανάστες.

Γι΄ αυτό λοιπόν, συμπόρευση τώρα με το ΚΚΕ. Ασπίδα για το σήμερα, ελπίδα για το αύριο.