Δυναμώνουμε τα «χτυπήματα», αφήνουμε το καθημερινό μας αποτύπωμα στην πάλη για την ανατροπή του συστήματος
Τρί, Δεκ 1, 2020
Η αγωνία, ο φόβος και ο θυμός για κάθε πλευρά της ζωής ενισχύονται. Τοκίζονται ένα προς ένα στα βιώματα των νέων ανθρώπων. Τροφοδοτούν με «εύφλεκτο» υλικό το μυαλό, «χαράσσουν» εικόνες βαρβαρότητας στη μνήμη. Πολλοί ψάχνουν να βρουν απαντήσεις.
Με άλλα λόγια μια «σιωπή» που κάνει κρότο! Πραγματικός πονοκέφαλος για την κυβέρνηση και τα αστικά κόμματα που επιζητούν την σταθερότητα και την «κοινωνική συνοχή», το σιωπητήριο και την με κάθε τρόπο συναίνεση του λαού και της νεολαίας στην εγκληματική τους πολιτική.
Το όργιο καταστολής δεν είναι το μόνο χαρτί που επιλέγει το σύστημα για να εξασφαλίσει τα παραπάνω. Αξιοποιεί την ιδεολογική «τρομοκρατία». Η καταδίκη των εργαζομένων σε απλήρωτη δουλεία, τεράστια χρέη και επιβίωση με επιδόματα φτώχειας για όσους «αντέχει η οικονομία» βαφτίζονται προστασία των δικαιωμάτων! Παρουσιάζουν τον λαό ως τον μόνο υπεύθυνο για την εξέλιξη της πανδημίας. Παρουσιάζουν με ανανεωμένες εκδόσεις το ίδιο παραμύθι πως σε αυτό το άδικο σύστημα λύση είναι να ψάχνουμε το μικρότερο κακό... Λίγο «φεύγει ο Τραμπ», λίγο «βοηθάει η Γαλλία», λίγο «ακούμε τους ειδικούς και για την οικονομία» για να έχουμε ένα «επιστημονικό» πλέον μνημόνιο, γίνεται και καμία επένδυση... ε κάπως θα την βγάλουμε!
Η πραγματικότητα όμως είναι αμείλικτη. Για αυτό η φωνή και η διεκδίκηση μεγαλώνουν. Δυναμώνει μαζί τους η ελπίδα, η όρεξη για παραπέρα δράση. Φουντώνει η σκέψη και ο προβληματισμός για τις αντοχές και τα όρια αυτού του συστήματος. Πολλοί διερωτώνται αν υπάρχει άλλη λύση σήμερα;
Η ημέρα 17 Νοέμβρη 2020 «έγραψε», όχι μόνο:
⇒ γιατί στραπατσάρισε τη κυβέρνηση και την προσπάθειά της να ρίξει τις δικές της ευθύνες για την πανδημία στο λαό. Αυτή η μάχη διεξάγεται καθημερινά μέσα από τη δράση σωματείων, φοιτητικών συλλόγων, μαθητικών συμβουλίων που καταγγέλλουν και διεκδικούν μέτρα για την υγεία τους, τη δουλειά και την μόρφωση.
⇒ γιατί ξεσκέπασε τα ασφυκτικά όρια της δημοκρατίας αυτού του συστήματος, αυτά άλλωστε εάν «κοιτάξεις» καλύτερα τα βλέπεις καθημερινά. Σταματάνε έξω από τους χώρους δουλειάς και τις πύλες εργοστασίων, στα δελτία ειδήσεων των ΜΜΕ, στη ροή των ειδήσεων στο διαδίκτυο, στους νόμους του αστικού συντάγματος.
⇒ γιατί για μια ακόμα φορά επιβεβαιώσε πως το ΚΚΕ και η ΚΝΕ είναι οι μόνοι που μπορούν να οργανώσουν την πάλη του λαού και της νεολαίας κάτω από όλες τις συνθήκες με επιτυχία, αυτό άλλωστε το αποδεικνύει η συγκλονιστική ιστορία μας.
⇒ γιατί συνέβαλε στο κλίμα διοργάνωσης της απεργίας που πραγματοποιήθηκε με επιτυχία σε κρίσιμους κλάδους της οικονομίας κάτω από δύσκολες συνθήκες, ξεπερνώντας την επίθεση που εξαπέλυσαν κυβέρνηση, ΜΜΕ, εργοδοσία και ΓΣΕΕ. Η επιτυχία άλλωστε αυτή στηρίχτηκε στην επίμονη δουλειά των κομμουνιστών στους χώρους δουλειάς όλο το προηγούμενο διάστημα, στην πραγματικότητα που βιώνουν οι εργαζόμενοι στη χώρα μας.
Αλλά και γιατί φώτισε μια αλήθεια, που μέσα στον αρνητικό συσχετισμό που ζούμε, κάποιοι μεγαλύτεροι δύσκολα θυμούνται και οι περισσότεροι νέοι δύσκολα πιστεύουν... Η παρέμβαση του λαού μπορεί να επιδράσει στις εξελίξεις, όποιες και εάν είναι αυτές. Η ακτινοβολία και η επίδραση μιας συμβολικής δράσης σε ευρύτερες δυνάμεις, που με χιλιάδες χαμόγελα ευχαρίστησης και ενθάρρυνσης στήριξαν τις δυνάμεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, είναι μια εικόνα από τις πολλές ακόμα που θα ζήσουμε ως νέοι κομμουνιστές και κομμουνίστριες. Η ικανότητα του Κόμματός μας να εμπνέει, να συνεπαίρνει και να συσπειρώνει νέους και νέες μέσα στις ιστορικά αντίξοες συνθήκες για το επαναστατικό κομμουνιστικό κίνημα, θα επιβεβαιώνεται στη πράξη.
Οι ευθύνες όλων μας μεγαλώνουν
Όλο αυτό το διάστημα αναπτύξαμε δημιουργική σκέψη, πήραμε πρωτοβουλίες που μας ανοίγουν δρόμους κοινής δράσης και επαφής με νέους και νέες. Οι ενέργειες μας σε αρκετές περιπτώσεις έχουν ευρύτερη απήχηση από ότι έχουμε συνηθίσει. Με πείσμα προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε νέα εμπόδια. Καταπολεμώντας και δικές μας αδυναμίες θα γινόμαστε καλύτεροι.
Παραμένει όμως το εξής: η δυσκολία να σχεδιάσουμε με επιμονή και σταθερότητα την παρέμβασή μας στο σύνολο της πολιτικής μας επιρροής και ακτινοβολίας σε κάθε χώρο. Δουλειά απαιτητική και αναγκαία, ειδικά σε αυτές τις συνθήκες που η ατομική προσωπική επαφή παίζει καθοριστικό ρόλο ώστε:
⇒ να καταφέρουμε να προβληματίσουμε νέους και νέες που ίσως σήμερα καλύτερα από άλλες φορές μπορούν να σκεφτούν τις αιτίες των αδιεξόδων που βιώνουν.
⇒ να επιδράσουμε θετικά σε άλλους που μας έβλεπαν με δισταγμό ή και καχυποψία κάτω και από την επίδραση του αντιπάλου.
⇒ να κερδίσουμε αρκετούς από αυτούς που νιώθουν αγωνιστές, που κάτι θέλουν να κάνουν αλλά είτε δεν βρίσκουν χώρο δράσης είτε προβληματίζονται για πολιτικές επιλογές που έκαναν στο παρελθόν.
⇒ Να αναπτύξουμε ισχυρούς ιδεολογικούς-πολιτικούς δεσμούς με τους χιλιάδες νέους που συμπορευόμαστε στον καθημερινό συλλογικό αγώνα.
Οι νέοι μας σύντροφοι και συντρόφισσες, οι εκατοντάδες υποψήφιοι που προετοιμάζονται να ενταχθούν στην οργάνωσή μας είναι οι απώλειες που μετρά ο αντίπαλος κάθε μέρα στη νεολαία από τη δική μας δράση. Είναι στο χέρι του καθένα από εμάς να δυναμώσει αυτά χτυπήματα, να συμβάλει ώστε περισσότεροι να κάνουν την τολμηρή επιλογή να γίνουν επαναστάτες που θα αφήσουν το δικό τους αποτύπωμα στην πάλη για την ανατροπή αυτού του απάνθρωπου συστήματος.
Ζωή Χαχάμη,
μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ