Η νέα ακαδημαϊκή χρονιά που ξεκινάει συνοδεύεται από την κλιμάκωση της επίθεσης στις σπουδές μας και την εργασιακή μας προοπτική. Με ακόμα μεγαλύτερη ταχύτητα και αποφασιστικότητα υλοποιούνται από την κυβέρνηση οι αντιδραστικές κατευθύνσεις της ΕΕ για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, πιστές πάντα στις επιταγές του κεφαλαίου.
Το σημερινό σύστημα που γίνεται ολοένα και πιο αντιδραστικό, που δείχνει πλέον καθημερινά τα “δόντια” του, προετοιμάζοντας τους λαούς για ακόμα ένα γενικευμένο αιματοκύλισμα με τη στροφή της παγκόσμιας οικονομίας σε πολεμική, ούτε θέλει ούτε μπορεί να καλύψει τις ανάγκες μας. Μέσα από κάθε αντίφαση μεταξύ των δυνατοτήτων της εποχής μας, των τεράστιων επιστημονικών επιτευγμάτων και της Τεχνητής Νοημοσύνης, και της χειροτέρευσης της ζωής των νέων, των φοιτητών, μέσα από κάθε όνειρο και ελπίδα τους που ασφυκτιά στα όρια της καπιταλιστικής κερδοφορίας, επιβεβαιώνονται οι επεξεργασίες και η στάση του Κόμματος και της ΚΝΕ.
Η μαχητική δράση των κομμουνιστών σε κάθε σχολή και αμφιθέατρο για την ανασύνταξη του φοιτητικού κινήματος, για την αναβάθμιση της λειτουργίας των φοιτητικών συλλόγων, για τον προσανατολισμό της πάλης σε ριζοσπαστική κατεύθυνση, φωτίζει σήμερα τη μόνη διέξοδο που μπορεί να υπερνικήσει κάθε εμπόδιο στον δρόμο μας. Και τέτοια θα συναντήσουμε πολλά…
Οι στόχοι του κεφαλαίου σημαίνουν επίθεση στα δικαιώματα των φοιτητών
Μόνο τα τελευταία χρόνια, η τριτοβάθμια εκπαίδευση βομβαρδίζεται από μια σειρά αντιδραστικά νομοσχέδια που έχουν φαρδιά πλατιά την υπογραφή όλων των αστικών κομμάτων. Πρόκειται για νομοσχέδια κάθε είδους, φτιαγμένα για να χορτάσουν τις ορέξεις των επιχειρηματικών ομίλων, διευρύνοντας την πίτα της κερδοφορίας στην εκπαίδευση, προωθώντας την εμπορευματοποίηση της παιδείας.
Οι στόχοι του κεφαλαίου για τα πανεπιστήμια, που φανερώθηκαν ακόμα περισσότερο με τα δύο τελευταία νομοσχέδια, αυτά για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, και τις διαγραφές και την καταστολή, βρίσκονται στην εντελώς αντίθετη κατεύθυνση από το δικαίωμά μας σε αποκλειστικά δημόσιες και πραγματικά δωρεάν σπουδές, για δουλειά με δικαιώματα στο αντικείμενό μας.
Ο στόχος τους για περικοπές δαπανών από την εκπαίδευση για να εξασφαλίζονται μεγαλύτερα κονδύλια για την πολεμική προετοιμασία, σημαίνει αυτοχρηματοδότηση και κυνήγι ιδιωτικών πόρων για τα ΑΕΙ, δηλαδή ένα πανεπιστήμιο-επιχείρηση που αξιολογείται και χρηματοδοτείται με βάση τις μπίζνες που κάνει και όχι την ποιότητα των σπουδών. Σημαίνει παράλληλα κόφτες σε ό,τι δεν χωράει στα δημοσιονομικά περιθώρια, δηλαδή τσάκισμα της φοιτητικής μέριμνας, των δημοσίων παροχών, μεταφέροντας το κόστος βασικών αναγκών στους φοιτητές και τις οικογένειές τους. Η άλλη όψη αυτής της στροφής στην ιδιωτικοοικονομική λειτουργία του δημοσίου είναι τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, που μέσω του ανταγωνισμού εντείνουν ακόμα περισσότερο αυτές τις κατευθύνσεις.
Ο στόχος της διεθνοποίησης των πανεπιστημίων, στην ανάπτυξη του Ενιαίου Ευρωπαϊκού Χώρου Ανώτατης Εκπαίδευσης, της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας της εγχώριας οικονομίας και στην εκπαίδευση, που αναβαθμίζει και τη θέση της ΕΕ συνολικά στους διεθνείς ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, σημαίνει προσέλκυση πελατείας δηλαδή νέα επίθεση στην τσέπη ξένων και ντόπιων φοιτητών. Έτσι εξηγείται η ταχύρυθμη έγκριση και λειτουργία δεκάδων ξενόγλωσσων προπτυχιακών και μεταπτυχιακών προγραμμάτων με δίδακτρα, η αδειοδότηση με ελάχιστους ποιοτικούς ελέγχους τεσσάρων ιδιωτικών κολεγίων που βαφτίστηκαν πανεπιστήμια με δίδακτρα έως και 27.000 ευρώ το χρόνο, τα διάφορα ιδιωτικά παραρτήματα που ανοίγουν στο εξωτερικό ελληνικά πανεπιστήμια και αντίστροφα.
Ο στόχος να παράγονται απόφοιτοι από τα πανεπιστήμια, με βάση τις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων που θα κουμπώνουν σε κάθε πόστο που θα χρειαστούν οι εκμεταλλευτές, σημαίνει αποφοίτους πολλών ταχυτήτων και σπουδές-συλλογές δεξιοτήτων. Σε αυτή τη βάση, προωθείται η κατηγοριοποίηση των πτυχίων, η απόσπαση γνώσεων και επαγγελματικών δικαιωμάτων από αυτά και η μετατροπή τους σε προσόντα που δίνονται από προγράμματα μετεκπαίδευσης. Εντατικοποιείται ο ρυθμός σπουδών με τη δαμόκλειο σπάθη των διαγραφών, για να μη χάνεται ούτε δευτερόλεπτο από το ξεζούμισμα των νέων στην αγορά εργασίας ή στην ιδιωτική εκπαίδευση. Τα παραμάγαζα των ιδιωτικών πανεπιστημίων ενίσχυουν αυτή την κατάσταση, θυσιάζοντας την ολόπλευρη γνώση πάνω στο αντικείμενο, στο βωμό των λεγόμενων skills, μέσα αντιεπιστημονικά προγράμματα σπουδών που στερούνται ακόμα και των βασικών γνώσεων.
Τις αντιδράσεις από αυτήν ακριβώς την ασφυκτική κατάσταση προσπαθούν —μάταια— να περιορίσουν με τα νέα μέτρα για την καταστολή και τη φίμωση των αγώνων μας. Γιατί η υλοποίηση των παραπάνω στόχων, συνδυασμένη με την επιτακτικότητα της μετατροπής της οικονομίας σε πολεμική, αποκτά ακόμα μεγαλύτερη βαρύτητα, με αποτέλεσμα να μη χωράει καμία φωνή αντίδρασης.
Το πραγματικό δίπολο είναι τα κέρδη τους ή οι ζωές μας
Το πραγματικό κοινωνικοπολιτικό δίλημμα που διαπερνά το σύνολο των εξελίξεων σήμερα, μαζί και την εκπαίδευση, είναι αν μπαίνουν μπροστά οι επιταγές των επιχειρηματικών ομίλων και των ιμπεριαλιστών για κερδοφορία ή οι ανάγκες μας. Αυτή η ουσία είναι που μπορεί να εμπνεύσει μαζικά, να τροφοδοτήσει την πάλη για την ανατροπή του σημερινού σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος. Γι΄ αυτό πρέπει να δυναμώσει η διαπάλη, για να στραφεί σε γόνιμη κατεύθυνση η οργή και η αγανάκτηση που οξύνεται, προϋπόθεση για το οποίο είναι να αντιμετωπιστούν οι αντιλήψεις που προσπαθούν να τη στρέψουν σε αδιέξοδα μονοπάτια.
Η κυβέρνηση προσπαθεί να πείσει ότι τα σημερινά προβλήματα είναι παθογένειες του παρελθόντος και ότι αυτό που χρειάζεται είναι περισσότερος εκσυγχρονισμός. Με τον εκσυγχρονισμό βέβαια εννοούν όχι την ποιοτική αναβάθμιση της παιδείας, με πολύπλευρη αξιοποίηση των σύγχρονων επιστημονικών δυνατοτήτων, αλλά την ταχύτερη υλοποίηση ακριβώς όλων όσων μας έφεραν στη σημερινή κατάσταση, των κατευθύνσεων της ΕΕ, τη διεύρυνση της αγοράς στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, την ανταγωνιστικότητα.
Από την άλλη, η σοσιαλδημοκρατία, με τους γνωστούς βαστάζους της στο κίνημα, τα κόμματα του οπορτουνισμού, πασχίζουν να παρουσιάσουν τη σημερινή κατάσταση σαν ελληνική ιδιαιτερότητα που αποκλίνει από την ευρωπαϊκή κανονικότητα και σαν ιδεοληψία της «δεξιάς της διαφθοράς». Προσπαθούν έτσι να αποκρύψουν ότι όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε δεν προκύπτουν από κάποιο κυβερνητικό στραβοπάτημα, αλλά από τη φυσιολογική λειτουργία του συστήματος του αδυσώπητου ανταγωνισμού, της ζούγκλας της αγοράς, που τίποτα δεν υπολογίζει μπροστά στα κέρδη του. Ότι ακριβώς σε αυτό το έδαφος ευδοκιμούν και όλα τα φαινόμενα της σήψης, όπως η διαφθορά και η διαπλοκή. Όσο για τα περί απόκλισης από την ΕΕ, ενδεικτική για την υποκρισία τους είναι η φράση «ενσωμάτωση της ευρωπαϊκής οδηγίας» που στολίζει το κείμενο της πλειοψηφίας των νομοσχεδίων που διαλύουν τις σπουδές μας.
Η λύση για τον λαό και τη νεολαία δεν βρίσκεται στον ρεαλισμό της κυβερνητικής διαχείρισης, στα ασφυκτικά πλαίσια των δημοσιονομικών περιθωρίων και των εναλλακτικών παραγωγικών μοντέλων με άθικτη την εξουσία των εκμεταλλευτών. Τα όρια του σημερινού συστήματος είναι χαραγμένα σε κάθε πλευρά της ζωής μας, φανερώνοντας τον μόνο πραγματικό δρόμο προς τα μπρος.
Αγωνιζόμαστε γιατί η νέα χρονιά μπορεί να είναι διαφορετική!
Σήμερα, οι κομμουνιστές έχουμε περισσότερες αποδείξεις από ποτέ για να φωτίσουμε την ανάγκη σύγκρουσης με τη σημερινή βαρβαρότητα, με τη μόνη πραγματικά επαναστατική ιδεολογία, με επιστημονικά τεκμηριωμένη πρόταση για την ανατροπή της σημερινής και την οικοδόμηση μιας νέας, ανώτερης κοινωνίας.
Δίνουμε τη μάχη από καλύτερη αφετηρία, σε μια χρονιά που σημαδεύτηκε από την πρωτιά της Πανσπουδαστικής για 4η συνεχόμενη χρονιά, από την επιτυχία του 51ου Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή, από την πολύμορφη αγωνιστική δράση όλου του προηγούμενου διαστήματος και την πλούσια πείρα που προκύπτει από αυτή. Έχουμε για οδηγό τις Θέσεις του 22ου Συνεδρίου του Κόμματος, που μας δίνει νέα ώθηση, γίνεται πολύτιμο στα χέρια μας όταν συναντιέται με τον προβληματισμό και την αγωνιστική διάθεση του λαού και της νεολαίας.
Τώρα είναι η ώρα να ανοίξει ακόμα πιο πλατιά η συζήτηση και διεκδίκηση για ένα πανεπιστήμιο ανοιχτό στις κοινωνικές ανάγκες και κλειστό για τα επιχειρηματικά συμφέροντα, για απρόσκοπτες, αποκλειστικά δημόσιες και πραγματικά δωρεάν σπουδές, με όλη την απαραίτητη γνώση στο πτυχίο και εξασφαλισμένη εργασία με δικαιώματα.
Οι φετινοί πρωτοετείς φοιτητές έχουν ήδη αποδείξει ως μαθητές ότι το μέλλον κατακτιέται με δράση και αγώνα, μέσα και από τη συμμετοχή τους στους μεγαλειώδεις αγώνες για το έγκλημα των Τεμπών. Στον ίδιο δρόμο, παλεύουμε για ένα κίνημα που βάζει στο στόχαστρο τον πραγματικό αντίπαλο και ξεπερνάει τις τρικλοποδιές του συστήματος. Με ουσιαστικές συλλογικές διαδικασίες, με πολύμορφη δραστηριότητα που ακουμπάει πραγματικά στους προβληματισμούς και τα ενδιαφέροντα των φοιτητών, με πανελλαδικό συντονισμό και συμπόρευση με το εργατικό κίνημα. Μόνο έτσι μπορούμε να αποσπάσουμε κατακτήσεις στο σήμερα και να ανοίξουμε τον δρόμο για συνολικότερες ανατροπές.
Γιατί σήμερα, μπορούμε και πρέπει να ζήσουμε σε μια άλλη κοινωνία, μια κοινωνία που ο κάθε άνθρωπος θα σκέφτεται επιστημονικά και η επιστήμη θα σκέφτεται ανθρώπινα, τον Σοσιαλισμό-Κομμουνισμό!