Ο στόχος της καπιταλιστικής ανάκαμψης είναι η αιτία της αντεργατικής επίθεσης!

Σάβ, Μαΐ 1, 2021
Thumb_Ergazomenoi_stoxos_Kapitalistikis_anaptuksis

Τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας και άλλα χτυπήματα στον εργάσιμο χρόνο και τα εργασιακά δικαιώματα που περιγράψαμε παραπάνω, θα τα βρει κανείς γραμμένα αυτούσια σε κείμενα της ΕΕ. Ενδεικτικά, η ευρωενωσιακή οδηγία 88 του 2003 προβλέπει μέχρι και 13 ώρες δουλειάς τη μέρα, με μοναδικό περιορισμό να μεσολαβούν 11 ώρες ανάμεσα σε δύο βάρδιες, στις οποίες ο εργαζόμενος πρέπει να προλάβει να μετακινηθεί από και προς τη δουλειά, να πάει για ψώνια, να μαγειρέψει, να φροντίσει το σπίτι και να κοιμηθεί. Η ίδια οδηγία προβλέπει ότι τα ρεπό δεν είναι απαραίτητο να δίνονται σταθερά την ίδια μέρα της βδομάδας, με αποτέλεσμα να μπορεί συμπληρώσει κανείς μέχρι και 12 συνεχόμενες μέρες δουλειάς. Αυτό το «ξεζούμισμα», που είναι η «κανονικότητα» της ΕΕ, αποτελεί γνωστή, επίσημη και διακηρυγμένη πολιτική, για την οποία το ΚΚΕ ενημερώνει και προειδοποιεί τους εργαζόμενους όλα αυτά τα χρόνια, όσο οι δεξιοί και «αριστεροί» υποστηρικτές της ΕΕ το κατηγορούσαν ότι «βλέπει φαντάσματα».

Μάλιστα, σε άλλες χώρες της Ευρώπης, τέτοιες μεταρρυθμίσεις έχουν προχωρήσει πολύ νωρίτερα από ότι στην Ελλάδα, κάτι που -σε μεγάλο βαθμό- έχει να κάνει με τους αγώνες που έχουν δοθεί όλα αυτά τα χρόνια στη χώρα μας, την ύπαρξη του ΚΚΕ, του ΠΑΜΕ, άλλων τίμιων συνδικαλιστών και εργαζομένων. Στην υλοποίησή τους έχουν πρωτοστατήσει τόσο δεξιές-νεοφιλελεύθερες, όσο και δήθεν «προοδευτικές»-σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις.

 

1087.14.2

Στη Γερμανία το 80% των μεγάλων επιχειρήσεων εφαρμόζει μέτρα διευθέτησης του χρόνου εργασίας.

1087.14.1

Στη Βρετανία ως μέγιστος εργάσιμος χρόνος οριζονται οι 48 ώρες τη βδομάδα, υπολογιζόμενες ως μέσος όρος σε μια περίοδο αναφοράς 17 βδομάδων.

1087.14.3

Στη Γαλλία οι συνεχόμενες ώρες ανάπαυσης ανάμεσα σε δύο βάρδιες μπορούν να μειωθούν ακόμα και σε 9 με συλλογική συμφωνία.

Σήμερα, δυνάμεις όπως ο ΣΥΡΙΖΑ και το Μέρα-25, κάνουν πως δεν ξέρουν τίποτα για όλα αυτά και παρουσιάζουν την επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα ως αποτέλεσμα των «νεοφιλελεύθερων εμμονών της ΝΔ», ή της «ανικανότητας» και «ασχετοσύνης» του ενός ή του άλλου υπουργού. Αν είναι έτσι γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ -που δεν… «πάσχει» από τέτοια πράγματα- διατήρησε τους προηγούμενους νόμους για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας; Γιατί τους επέκτεινε θεσπίζοντας τη 12ωρη εργασία για τους νοσοκομειακούς γιατρούς; Γιατί έδωσε νέα χτυπήματα στην κυριακάτικη αργία; Γιατί απελευθέρωσε τις ομαδικές απολύσεις; Γιατί ενεργοποίησε για πρώτη φορά τον νόμο που καταργεί τις συλλογικές διαπραγματεύσεις για την υπογραφή της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας; Αυτά έχουν γράψει και δεν ξεγράφουν, όσους πύρινους λόγους και αν βγάλει σήμερα ο Α. Τσίπρας και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκοντας να αξιοποιήσουν τις αντιδράσεις των εργαζομένων απέναντι στο νομοσχέδιο της ΝΔ και να τις «στριμώξουν» στον στόχο που έχουν να ξανακαθίσουν σύντομα στις κυβερνητικές καρέκλες.

 

Ένα από τα μεγαλύτερα fake news του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι «επανέφερε τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας». Μία από τις ελάχιστες κλαδικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας που είναι σήμερα σε ισχύ και κηρύχθηκε υποχρεωτική από το υπουργείο εργασίας επί ΣΥΡΙΖΑ, είναι αυτή των ξενοδοχοϋπαλλήλων. Διαβάζοντας το παραπάνω απόσπασμα της, νομίζει κανείς ότι διαβάζει αυτούσιο το νομοσχέδιο Χατζηδάκη...
Ένα από τα μεγαλύτερα fake news του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι «επανέφερε τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας». Μία από τις ελάχιστες κλαδικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας που είναι σήμερα σε ισχύ και κηρύχθηκε υποχρεωτική από το υπουργείο εργασίας επί ΣΥΡΙΖΑ, είναι αυτή των ξενοδοχοϋπαλλήλων. Διαβάζοντας το παραπάνω απόσπασμα της, νομίζει κανείς ότι διαβάζει αυτούσιο το νομοσχέδιο Χατζηδάκη...

Ο ΣΥΡΙΖΑ χαρακτηρίζει το νομοσχέδιο Χατζηδάκη «αντιαναπτυξιακό», λέει ότι «πλήττει εξίσου τις υγιείς επιχειρήσεις και τους εργαζόμενους» για να εξυπηρετήσει μόνο κάποιους «κολλητούς της ΝΔ». Ισχυρίζεται ξανά -σαν να μην μεσολάβησαν τα χρόνια της δικής του διακυβέρνησης- ότι υπάρχει τρόπος να βγουν όλοι κερδισμένοι: και τα εργασιακά δικαιώματα να προστατευθούν και η κερδοφορία των καπιταλιστών να πάρει τα πάνω της.

Δεν υπάρχει μεγαλύτερο ψέμα! Το τσάκισμα των εργασιακών δικαιωμάτων και η αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης είναι πάντα «προαπαιτούμενο» για την ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας, στόχο που μοιράζονται η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και όλα τα αστικά κόμματα. Αυτός ακριβώς ο στόχος είναι η αιτία της αντεργατικής επίθεσης. Τα «σπασμένα» της καπιταλιστικής κρίσης κάποιος πρέπει να τα πληρώσει και αυτός είτε θα είναι το κεφάλαιο, είτε θα είναι ο λαός και η νεολαία. Άλλωστε, το νομοσχέδιο για τα εργασιακά αποτελεί προϋπόθεση για τη συμμετοχή της Ελλάδας στο περιβόητο «Ταμείο Ανάκαμψης» της ΕΕ, με το οποίο συμφωνεί και ο ΣΥΡΙΖΑ. Βασική προϋπόθεση για να αντιπαλέψουν αποτελεσματικά οι εργαζόμενοι αυτό το νομοσχέδιο-τερατούργημα είναι να μην πέσουν σε τέτοιες παγίδες και να στοχεύσουν σωστά με τον αγώνα τους!