Αντεργατικό νομοσχέδιο – έκτρωμα:Τι προβλέπει για την πρόσθετη εργασία στη μερική απασχόληση;

Αυτή η πρόβλεψη είναι ένας ακόμα κρίκος στην αλυσίδα των άθλιων μορφών και όρων απασχόλησης που εισάγει το νομοσχέδιο-έκτρωμα, συμπληρωματικά στα όσα ήδη υπήρχαν. Αφορά τους εργαζόμενους που δουλεύουν με μερική απασχόληση, δηλαδή μεγάλο μέρος των εργαζομένων στους κλάδους του εμπορίου, του επισιτισμού και των τηλεπικοινωνιών.

Προφανώς μια τέτοια πρόβλεψη αποτελεί ταυτόχρονα χτύπημα και στην πλήρη απασχόληση, καθώς δίνει την επιλογή στον εργοδότη να προσλαμβάνει εργαζόμενους με μερική αντί για πλήρη απασχόληση και να τους ξεζουμίζει όποτε το έχει ανάγκη.

Μέχρι τώρα η πρόσθετη εργασία στη μερική απασχόληση ήταν υποχρεωτικά συνεχόμενη με το συμφωνημένο ωράριο. Τώρα, τα ωράρια αυτών των εργαζομένων θα θυμίζουν… jukebox. Ο κάθε εργοδότης με βάση τις ανάγκες της κερδοφορίας του, θα ζητά από τον εργαζόμενο να δουλέψει πρόσθετα οποιαδήποτε στιγμή μέσα στη μέρα, ενημερώνοντάς τον ακόμα και λίγο πριν το σχόλασμα. Δηλαδή ένας 4ωρος εργαζόμενος που ξέρει ότι σήμερα δουλεύει 8-12πμ, στις 11:59 μπορεί να μαθαίνει ότι θα πρέπει να ξαναδουλέψει και στις 6-10μμ!  

Με μία βασική διαφορά, όμως, σε σχέση με τα jukebox -που ήταν κάπως ακριβούτσικα- είναι ότι η αμοιβή για τις πρόσθετες ώρες εργασίας θα έχει προσαύξηση μόλις 12% και όχι 40%, όπως ισχύει για τις υπερωρίες στην πλήρη απασχόληση. Με το βασικό ωρομίσθιο που είναι περίπου 3 ευρώ καθαρά, η προσαύξηση στο προηγούμενο παράδειγμά μας φτάνει το… αστρονομικό ποσό του 1,44 ευρώ (3 ευρώ x 4 επιπλέον ώρες x 0,12), κάτι λιγότερο, δηλαδή, από όσο κοστίζει ένας φρέντο εσπρέσσο.

Όσο για την πρόβλεψη για συμφωνία του εργαζομένου, αυτή ανήκει στην ίδια κατηγορία με τα ανέκδοτα που μας έχει πει ο Χατζηδάκης και για το θέμα της δεκάωρης εργασίας.

Στη ζωή των εργαζομένων αυτό πρακτικά μεταφράζεται ως εξής: για τους εργαζόμενους φοιτητές το νομοσχέδιο αυτό τους δίνει την “δυνατότητα” να μην είναι φοιτητές πια, γιατί τα πανεπιστήμια έχουν ωράρια διδασκαλίας, ο ανθρώπινος νους απαιτεί και ξεκούραση και η μέρα έχει μόνο 24 ώρες.

Για την μεγάλη πλειοψηφία των εμποροϋπαλλήλων που είναι νέες γυναίκες 18-35 χρονών, η κατάσταση γίνεται ακόμα πιο επικίνδυνη. Ο Χατζηδάκης επικαλέστηκε χθες στη Βουλή τις νέες μητέρες που θέλουν να μπορούν να βλέπουν τα παιδιά τους και “κουνούσε το δάχτυλο” στο ΚΚΕ ότι είναι υπόλογο απέναντι τους επειδή δεν… στηρίξει το νομοσχέδιο.   

Επειδή, όμως, το ψέμα έχει πιο κοντά ποδάρια από τη γλώσσα τους: Ποια μητέρα εξασφαλίζεται όταν δεν ξέρει το αυριανό της ωράριο, όταν θα πηγαινοέρχεται 2 φορές τη μέρα από και προς το χώρο δουλειάς, όταν πρέπει να μεγαλώσει το παιδί της με 400 και 500 ευρώ, γιατί αυτοί είναι οι μισθοί και αυτού του κλάδου; Και εν τέλει πόσες και πόσες φορές θα σκεφτεί μία νέα εργαζόμενη να γίνει μητέρα με αυτούς τους όρους δουλειάς;

Οι εργαζόμενες και οι εργαζόμενοι στο εμπόριο γνωρίζουν πολύ καλά τί πάει να πει ευελιξία, άστατα ωράρια, σοβαρά ορθοπεδικά και γυναικολογικά προβλήματα υγείας, να “καταριέσαι” κάθε μέρα την εργασία που αναγκάστηκες να κάνεις.

Αυτό που δεν θυμούνται ή που έπαψαν να γνωρίζουν, είναι τι πάει να πει Κυριακή - αργία, συγκεκριμένο ωράριο εργασίας, μισθοί που να διασφαλίζουν τις ανάγκες τους. Εδώ φυσικά έβαλε το “χεράκι” του και ο ΣΥΡΙΖΑ με τις 32 εργάσιμες Κυριακές το χρόνο, με τις “λευκές νύχτες” σε δήμους και περιφέρειες που ήταν πλειοψηφία..

Οι εργαζόμενοι στο εμπόριο, όπως και οι εργαζόμενοι στους άλλους κλάδους με τη συμμετοχή τους στην αυριανή απεργία και στις συγκεντρώσεις όπου καλούν τα σωματεία τους, θα δώσουν μαχητική και μαζική απάντηση σε όσους βάζουν εμπόδια στη ζωή τους. Αυτό το νομοσχέδιο έχει μία και μόνο θέση...στα σκουπίδια!