Όταν κολοσσοί του διαδικτύου αποκλείουν τραγούδια... επιλεκτικά!

Κυρ, Νοε 1, 2020
Thumb_Politismos_Kolosoi_Epilektika

Άραγε ο κόσμος του διαδικτύου και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης δεν είναι τόσο ανοιχτός και πλουραλιστικός όσο θέλουν κάποιοι να μας πείσουν; Όλο και περισσότερα παραδείγματα επιβεβαιώνουν πόσο μεγάλος είναι ο μύθος ότι η ενημέρωση και η πληροφόρηση μπορούν να είναι «ελεύθερες» μέσα στο διαδίκτυο. Μία με την παρεμπόδιση των διαφημίσεων του Φεστιβάλ της ΚΝΕ από την Google με την αιτιολογία της προώθησης ψυχαγωγικών ναρκωτικών, την άλλη με τον χαρακτηρισμό spam για αναρτήσεις στο Facebook με περιεχόμενο ενάντια στη Χρυσή Αυγή, ή τον αποκλεισμό τραγουδιών από το Youtube των Υπεραστικών, των Κοινών Θνητών, του «Σφάλμα» κ.ά. Ο «Οδηγητής» επικοινώνησε με μέλη των συγκροτημάτων και εξασφάλισε δηλώσεις τους.

 

1082.37.1

«Κοινοί Θνητοί»

Το κομμάτι «Του Κόσμου οι Λαοί» που αποκλείστηκε από το Youtube είναι από τα πιο επιτυχημένα μας τραγούδια και έχει αγαπηθεί πολύ από τον κοσμο ακριβώς γιατί μιλάει για την εκμετάλλευση, τους πολέμους, την παιδική εργασία και ό,τι σχετίζεται με το εκμεταλλευτικό σύστημα που ζούμε. Το περιεχόμενο αυτό λοιπόν είναι που ενοχλεί και δεν μπορούν το χωνέψουν με τίποτα. Όταν πέρυσι το καλοκαίρι ο αλγόριθμος του Youtube έκρινε πως δεν είναι κατάλληλο για τους διαφημιζόμενους και το απέρριψε δεν μας έκανε και ιδιαίτερη εντύπωση ούτε μας στεναχώρησε. Μετά από πολλές προσπάθειές μας για επανεξέταση του θέματος η απάντηση ήταν πως έχει επιπλέον και ακατάλληλο περιεχόμενο για ανηλίκους. Έτσι και αποφασίσαμε να ανεβάσουμε το κομμάτι ξανά χωρίς το βίντεο που το συνοδεύει για να είναι προσβάσιμο σε όλους. Το συγκεκριμένο όμως τραγούδι συνεχίζει πλέον την πορεία του πέρα και έξω από εμας. Συντροφεύει αγώνες εργαζομένων, μαθητών, φοιτητών όπως για παράδειγμα, τότε που έξω από τη ΓΑΔΑ είχαν συλλάβει φοιτητές για τα επεισόδια στο άγαλμα Τρούμαν και το κομμάτι μας έπαιζε εκείνη την ώρα. Όλα αυτά στην τελική είναι που παιζουν τον σημαντικότερο ρόλο για εμάς, δίνοντας μας χαρά και δύναμη να συνεχίζουμε.

 

1082.37.2

«Υπεραστικοί»

Στις 12/10/2020, 76η επέτειο της απελευθέρωσης της Αθήνας από τους Ναζί, η λεγόμενη «ομάδα του YouTube» μάς ενημέρωσε με ηλεκτρονικό μήνυμα ότι το βίντεο με το αφιερωμένο στην αντιφασιστική νίκη των λαών τραγούδι μας «Του Αδόλφου τα εγγόνια», αναρτημένο στην πλατφόρμα YouTube από το 2013, ενδέχεται να περιέχει «βίαιο ή αποτρόπαιο περιεχόμενο που επιδιώκει κυρίως να σοκάρει, να προκαλέσει ή να προσβάλλει». Επειδή τέτοιους αποκλεισμούς το YouTube τους κάνει γενικώς κατόπιν... εγκλήσεως, δεν έχουμε λόγο να μην πιστέψουμε ότι, στο κλίμα των ημερών και μετά την καταδίκη της ναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης «Χρυσή Αυγή», πικραμένοι νεοναζί-φασίστες, αλλά και θιασώτες της θεωρίας των δύο άκρων, παραχαράκτες της ιστορίας μπήκαν στον κόπο να κάνουν μαζικές αναφορές, για να λογοκριθεί και να κατέβει το «προσβλητικό» βίντεο. Ποιους άλλους θα μπορούσε να «προσβάλλει» ένα βίντεο και τραγούδι για την αντιφασιστική νίκη και την καθοριστική συμβολή της Σοβιετικής Ένωσης και του Κόκκινου Στρατού σε αυτή; Ποιους άλλους θα μπορούσε να προσβάλλει ένα βίντεο και τραγούδι για την ανάγκη καταπολέμησης του φασισμού ως αυτού που πραγματικά είναι, ως «του πιο απροκάλυπτου, θρασύ, συντριπτικού και δολερού καπιταλισμού»; Ποιοι άλλοι θα επιδίωκαν να μην έχουν πρόσβαση σε ένα τέτοιο βίντεο τα παιδιά που τούτες τις μέρες αγωνίζονται στους δρόμους και στις καταλήψεις;

 

1082.37.3

«Το Σφάλμα»

Ούτε ένα, ούτε δύο, ούτε τρία, αλλά τέσσερα πλέον τραγούδια από τη νέα μου κυκλοφορία («οι άλλοι, είσαι εσύ») έχει «περιορίσει» το YouTube μέχρι στιγμής, με το πρόσχημα της «μη καταλληλότητας για όλους τους διαφημιζόμενους». Τα κομμάτια είναι το «κόσκο», «ψησου να λες και κανα οχι», «δαχτυλιές» και «ποιοι είναι και τι θέλουν οι εχθροί του λαού», με τη λίστα να ανανεώνεται τακτικά... Το ενδιαφέρον στην υπόθεση είναι ότι τα περισσότερα αποκλείστηκαν πριν καν δημοσιευτούν, όσο ακόμα βρίσκονταν ανεβασμένα στο κανάλι μου ιδιωτικά. Τη στιγμή που στήνονται ολόκληρες μπίζνες γύρω από κομμάτια που εξυμνούν τον ατομισμό, τον παρασιτισμό, την υποτίμηση του γυναικείου φύλου, τα μονοπώλια του ίντερνετ της «δημοκρατίας» και της «αμεσότητας» κρίνουν «ακατάλληλη» όποια φωνή τολμάει να ψελλίσει το οτιδήποτε για την αλλαγή αυτού του σάπιου κόσμου προς το καλύτερο. Δεν πέσαμε από τα σύννεφα σε καμία περίπτωση. Το διαδίκτυο δεν είναι ένα «δημοκρατικό» μέσο σε σχέση με τα «παραδοσιακά», αλλά ένα αστικό μέσο ενημέρωσης (και επιτήρησης πλέον) στον καπιταλισμό, με την «πίτα» μάλιστα ήδη συγκεντρωμένη σε ελάχιστα πανίσχυρα μονοπώλια, και προφανώς αναλόγως θα δρα.