60 Χρόνια εμπάργκο των ΗΠΑ κατά της Κούβας:Ένα έγκλημα διαρκείας σε βάρος του κουβανικού λαού

Πέμ, Ιουλ 15, 2021
Thumb_Diethni_Empargko_Cuba

Με αφορμή τα τελευταία γεγονότα και “τον πόνο” που έπιασε ορισμένους για τα “δικαιώματα” και τη ζωή του Κουβανικού λαού, για τις ελλείψεις που αντιμετωπίζει κλπ, οφείλουμε να θυμίσουμε ορισμένα ζητήματα που αποδεικνύουν την υποκρισία των ιμπεριαλιστών και των διάφορων παπαγάλων τους. Γιατί πάει πολύ να παριστάνουν ότι νοιάζονται για το πώς ζει ο λαός στην Κούβα, όλοι αυτοί που εδώ και 60 χρόνια τον έχουν αποκλείσει από βασικά και αναγκαία αγαθά, απλά και μόνο επειδή δεν κατάφεραν ποτέ να τον βάλουν "στο χέρι".

Μόλις πριν λίγες εβδομάδες ο ΟΗΕ καταδίκασε για 29η (!!!) φορά με ψηφοφορία το οικονομικό εμπάργκο που έχουν επιβάλει οι ΗΠΑ στην Κούβα εδώ και έξι δεκαετίες, με μόνο την Ουάσιγκτον και το Ισραήλ να ψηφίζουν κατά. Το εμπάργκο κατά της Κούβας δεν είναι τυχαίο, ούτε πρόκειται για ένα ζήτημα οικονομικών “διαφορών” δύο χωρών. Στην πραγματικότητα έχει ένα και μόνο στόχο: Την ανατροπή του κοινωνικοοικονομικού συστήματος που έχει επιλέξει ο κουβανικός λαός μέσω του οικονομικού, εμπορικού και διπλωματικού αποκλεισμού της χώρας.

Το εμπάργκο είναι σε ισχύ από το Φλεβάρη του 1962. Ο ασφυκτικός αποκλεισμός έγινε ακόμη ισχυρότερος από το 1963, ενώ η χαριστική βολή επιχειρήθηκε να δοθεί με το νόμο Χελμς-Μπάρτον του 1993, με τον οποίο οι ΗΠΑ επιβάλλουν κυρώσεις ακόμη και σε τρίτες χώρες που συνάπτουν εμπορικές και οικονομικές σχέσεις με την Κούβα. Σήμερα, η κυβέρνηση Μπαίντεν εφαρμόζει εκτός από το εμπάργκο και τα 242 πρόσθετα μέτρα της κυβέρνησης Τραμπ εναντίον της Κούβας (ένα από αυτά είναι η καταχώρηση της Κούβας στη λίστα των “κρατών που στηρίζουν την τρομοκρατία”), δηλώνοντας ότι δεν είναι στις προτεραιότητές της να αλλάξει αυτή την πολιτική. 

Η επιβολή του Εμπάργκο όλα αυτά τα χρόνια στοχεύει στον "στραγγαλισμό" της κοινωνικής και οικονομικής ζωής της Κούβας σε όλα τα επίπεδα. Υπολογίζεται ότι κοστίζει στην οικονομία της 5 δισεκατομμύρια δολάρια ανά έτος! Αυτή η πολιτική που ακολουθείται από το κράτος “λίκνο της δημοκρατίας” των ΗΠΑ, έχει ως αποτέλεσμα την έλλειψη ειδών πρώτης ανάγκης, τροφίμων, συνεχείς διακοπές ρεύματος, την έλλειψη καυσίμων κ.ά. με καταστρεπτικές συνέπειες για το λαό της Κούβας όλα αυτά τα χρόνια.

Μάλιστα, το δολοφονικό εμπάργκο ακόμη και σε συνθήκες πανδημίας αποτρέπει την εισαγωγή μιας σειράς ιατρικών ειδών και προμηθειών πρώτης ανάγκης. Είναι χαρακτηριστικές οι δηλώσεις του Γιούρι Βαλντές, κορυφαίου στέλεχος του Ινστιτούτου Φίνλεϊ για τα εμβόλια, στη διάρκεια συνεδρίασης του κουβανικού κοινοβουλίου: “Πρέπει να ειπωθεί πως δεν έχουμε εμβολιάσει περισσότερους Κουβανούς επειδή δεν είχαμε τους απαραίτητους πόρους για να παρασκευάσουμε περισσότερα εμβόλια, ο κόσμος πρέπει να το ξέρει αυτό”, η ανεπάρκεια δόσεων “δεν οφείλεται στην έλλειψη τεχνικής γνώσης, αλλά στο ότι δεν είχαμε τους πόρους, καθώς είναι μπλοκαρισμένοι” από τις ΗΠΑ.

Αυτή όμως η χώρα, ακόμη και με αυτά τα λίγα μέσα που διαθέτει και υπό τον αποκλεισμό των ΗΠΑ, κατόρθωσε να φτιάξει 5 εμβόλια -η πρώτη χώρα στην Λατινική Αμερική που κατάφερε να κάνει κάτι τέτοιο-, πρόσφερε ιατρική βοήθεια σε άλλους λαούς. Αυτό είναι το αποτέλεσμα ενός συστήματος υγείας που, παρά τις αντίξοες συνθήκες και τις δυσκολίες, έβαλε μπροστά την ανθρώπινη ζωή και την προστασία της και όχι τα κέρδη, τις μπίζνες και τους ανταγωνισμούς των φαρμακοβιομηχανιών, όπως γίνεται σε ολόκληρο τον καπιταλιστικό κόσμο.

Γι’ αυτό, λοιπόν, όλοι αυτοί ας αφήσουν τα "σάπια", ότι τάχα νοιάζονται για το μέλλον του κουβανικού λαού. Αν πραγματικά νοιάζονταν, θα μπορούσαν να κάνουν το αυτονόητο: να σταματήσουν τον απάνθρωπο αποκλεισμό!