Η πετυχημένη και μαζική απεργία στις 10 του μήνα, η δράση των συνδικάτων και η κλιμάκωση του αγώνα με την απεργία και τα συλλαλητήρια της Τετάρτης 16 Ιούνη σε όλη τη χώρα έχουν προκαλέσει εφιάλτες και παράκρουση σε κυβέρνηση και εργοδοσία.
Και τι δεν έχουν επιστρατεύσει στη μάχη για να αποτρέψουν τη μαζική και δυναμική καταδίκη του νομοσχεδίου... Από τους τόνους λάσπης και συκοφάντησης του ταξικού εργατικού κινήματος, από τους διάφορους παπαγάλους τους στα αστικά ΜΜΕ, που προμοτάρουν το δικαίωμα στην απεργοσπασία, από το ψέμα και τη λάσπη, τα τρολ διάφορων αποχρώσεων που σιγοντάρουν στη συκοφάντηση, μέχρι τις ξεπουλημένες συνδικαλιστικές ηγεσίες που προσπαθούν να σαμποτάρουν την κλιμάκωση των αγώνων μπροστά στην ψήφιση του νομοσχεδίου.
Tα επιχειρήματά τους, όμως, “τσακίζονται” από την πραγματικότητα που βιώνουν οι χιλιάδες εργαζόμενοι και νέοι. Πρόσφατο είναι το παράδειγμα, όπου «η δύναμη στον εργαζόμενο και η προστασία από την εργοδοτική αυθαιρεσία...» της κυβέρνησης έγινε απόλυση εργαζομένου σε φαρμακοβιομηχανία, επειδή απήργησε στις 10 του Ιούνη, τη μέρα που θα ζητούσε άδεια λόγω της γέννησης του παιδιού του!
Χυδαιολογούν απέναντι στους δεκάδες χιλιάδες των απεργών της προηγούμενης βδομάδας, χαρακτηρίζοντάς τους «εντεταλμένους κομμάτων που δεν έχουν δουλέψει ποτέ». Είναι άθλιοι. Απευθύνονται σε υγειονομικούς, σε οικοδόμους, σε εργαζόμενους στις ταχυμεταφορές, σε εργαζόμενους σε βιομηχανίες τροφίμων, σε αυτούς που κινούν τα ΜΜΜ, σε όλους αυτούς που η κυβέρνηση άφησε απροστάτευτους μέσα στην πανδημία...
Όλοι αυτοί, λοιπόν, που η κυβέρνηση δεν μπορεί να “μετρήσει” είναι γνωστοί, “ακούει” δυνατά την οργή τους. Τους “τσαμπουκαδες” να τους κάνει στους μετόχους των ΑΝΩΝΥΜΩΝ εταιρειών. Αυτοί είναι που “κρύβονται” και γίνονται γνωστοί μόνο από τον παρασιτισμό τους.
Σήμερα έφτασαν στο σημείο να επικαλούνται τις πανελλαδικές εξετάσεις για να στρέψουν την κοινωνία απέναντι στους απεργούς. Τους έπιασε ο πόνος; Αν νοιάζονται για τους μαθητές, να αποσύρουν τώρα το νομοσχέδιο. Αν νοιάζονται για το μέλλον τους, να καταργήσουν την ελάχιστη βάση εισαγωγής στα Πανεπιστήμια. Αν νοιάζονται για τους γονείς τους, να μην τους μετατρέπουν σε σκλάβους. Αποκαλύπτουν τη “γύμνια” τους. Οι εκπαιδευτικοί και οι εργαζόμενοι έχουν αποδείξει ότι είναι στο πλευρό των μαθητών, ότι στέκονται δίπλα τους στις πιο δύσκολες συνθήκες. Το απέδειξαν και πριν η κυβέρνηση προχωρήσει στην προβοκάτσια, αφού τα συλλογικά τους όργανα είχαν εξασφαλίσει την ομαλή διεξαγωγή των εξετάσεων. Η κα Κεραμέως, αντί να κάνει αγωγές, ας φροντίσει τουλάχιστον οι μαθητές να μη συναντήσουν στα προαύλια των σχολείων τους κοντέινερ που θα “φυλακίζουν” παιδιά προσχολικής αγωγής!
Το νομοσχέδιο Χατζηδάκη ομολογεί τη στόχευσή τους. Οι διατάξεις που αφορούν τον συνδικαλισμό, την απεργία, την περιφρούρησή της, τη δράση των σωματείων μαρτυρούν τον φόβο τους. Τρέμουν τη λαϊκή κινητοποίηση, τρέμουν την οργανωμένη δράση των εργαζομένων μέσα στα σωματεία τους. Τα δίνουν όλα στην εργοδοσία και επιχειρούν να ακρωτηριάσουν κάθε μορφή αντίστασης.
Να είναι σίγουροι, όμως, ότι θα τους χαλάσουμε τα σχέδια! Οι πλημμυρισμένοι από απεργούς δρόμοι είναι εικόνα από τους εφιάλτες τους. Η ταξική πάλη και το δίκιο των εργαζομένων δεν σταματάνε με νόμους και διατάγματα ούτε με απειλές και συκοφαντίες.
Όση λάσπη κι αν πετάξουν, όσα ψέματα κι αν επιστρατεύσουν, όσα “θετικά” στοιχεία κι αν βρει να ψηφίσει ο ΣΥΡΙΖΑ και διάφοροι πρόθυμοι, να ξέρουν ότι το νομοσχέδιο έχει συνολικά πεταχτεί στα σκουπίδια από το σύνολο των εργαζομένων. Γι’ αυτό και αύριο, μέρα απεργίας, θα παραλύσει η χώρα!